Belachelijk vroeg opgestaan om op tijd bij de El Tatio Geyser field te komen. De geysers zijn namelijk tussen 6 en 7 uur het meest actief en het licht is bij zonsopgang het mooist. Het is iets minder dan 1,5 uur rijden en we moeten ook de meisjes nog aangekleed krijgen.

De meisjes werken goed mee en vinden het best spannend zo in het donker al de auto in. Anika valt vrij snel nadat we vertrokken zijn weer in slaap maar Madouc blijft lange tijd wakker  en kijkt rustig om zich heen. Uitgelaten wijst ze op de lampen van de auto voor ons: “Kijk, papa. Daar is een auto. Gevonden!”

We rijden de hele tocht in het donker en lange tijd kunnen we de route redelijk volgen aan de hand van het achterlicht van een auto een stuk verder voor ons, waarschijnlijk van een van de rangers van het park.

De rangers rijden evenwel harder dan wij en op een gegeven moment raken ze uit het zicht. Voorzichtig rijden we de passen verder, die af en toe onaangekondigde verraderlijk scherpe bochten hebben.

Als we er bijna zijn zien we de grond om ons heen al dampen in het licht van de koplampen.

We stoppen op een parkeerplaats waar we een andere Wicked camper zien staan die hier kennelijk overnacht heeft. Bijzonder dapper, want ’s nachts wordt het hier dik onder nul.

We komen er achter dat we wat aan de vroege kant zijn (best wel bijzonder voor ons),  want de geysers zijn wel actief, maar het is nog te donker om dat goed te zien.

Anika is nog moe en wil niet uit de auto. Bovendien is het buiten ook erg koud, 5 graden onder nul.

Terwijl Maaike een prijs voor motivational speaking verdient zoek ik alvast een goede plek om de geysers te bekijken als de zon straks verder op komt.

Een half uurtje later, als het lichter wordt, komen de meisjes ook kijken, dik ingepakt tegen de kou. Desondanks heeft Anika het erg koud en na een tijdje kijken gaat ze terug naar de auto waar een lekker kopje warme thee wonderen doet.

Even later komt het zonnetje goed door en genieten we met z’n allen van het mooie uitzicht, de stoom overal om ons heen en de zon die daar mooi in weerkaatst.

We kijken nog een tijd rond en gaan dan terug op weg naar San Pedro de Atacama.

Op de weg terug nog mooie landschappen die we in het donker op de heenreis niet hadden gezien.

Ook de nodige lama’s, vincuna’s en flamingo’s.

Een mooie excursie, met verrassend mooi landschap op de terugweg.

In San Pedro kopen we spullen voor een BBQ. De meisjes doen een korte middagtuk en bijtijds beginnen we aan de BBQ en gaan redelijk bijtijds slapen. Een mooie dag.