Wakker geworden bij de stroom en lekker even gespeeld.

Eerst wat goud proberen te vinden, maar uiteraard zonder succes.

Daarna nog aan een dam gebouwd en steentjes gegooid.

Vervolgens onderweg naar Denali. Denali zelf is helemaal vol, maar de campgrounds in de omgeving hebben hopelijk wel plek.

Dit stuk van de Denali Highway is minder goed dan het begin en het kost dus een behoorlijk wat tijd. Een tweede gaspit is half gesneuveld, maar hebben we nog kunnen redden door deze aan het gasfornuis vast te tapen.

Onderweg zien we erg veel jagers die met quads op rendieren jagen. Ook de nodige kampen, waaronder een enkel kamp waar de buit al te drogen hangt.

Is een soort nationale sport lijkt het wel, want we zien best veel van dit soort hunting camps onderweg.

Het landschap is wel erg mooi. We hebben enorm geluk met het heldere weer, want op deze afstand kunnen we de bergen in de buurt van Denali goed zien liggen.

Na een rit van iets meer dan 100 kilometer over slecht gravel komen we aan bij de snelweg en is het nog 40 kilometer over een goede weg naar Denali.

We stoppen bij een campground. Gelukkig wel plek, maar het is een soort parkeerplaats met wat boompjes hier en daar er tussen geplant. Niet erg aantrekkelijk, wel goed gelegen op 6km van de ingang van het park.

We kijken naar een campground verderop. Wel wat meer spartaans, maar tenminste in de bossen gelegen en vlakbij een populair restaurant.

Bij dit restaurant staat de bus van Into the Wild.

Nadat we een plek hebben geregeld voor vandaag en morgen rijden we nog naar het park. Daar blijkt het goed dat we de tickets alvast online geregeld hadden, want veel bussen zitten al vol.

We betalen de toegang voor het park en rijden gelijk het stukje dat je nog zelf met de auto mag doen naar Savage River. Onderweg zien we gelijk een Moose.

Daar lopen we een stukje. Het waait wel heel hard en is behoorlijk fris.

Madouc is blij dat ze in de rugzak mag.

Het is een vrij slecht onderhouden pad met veel water en modder erop. Het heeft hier de afgelopen weken ook veel geregeld, dus gek is dat niet.

Anika moet geregeld over grote plassen getild worden, maar dat is natuurlijk alleen maar leuk.

Na deze trip rijden we weer terug. We zien onderweg nog een Moose mooi in de rivier staan, heel dichtbij.

We rijden het park uit naar de campground, halen wat eten bij ’49, het populaire restaurant vlakbij en bakken pannenkoeken voor de meiden die dat lekkerder vinden. Is gelijk ook onze lunch voor de lange trip in Denali morgen.