Blue Mountains

Het is bijna onwerkelijk dat het alweer oktober is.  Aan de ene kant is de tijd razend snel voorbij gegaan, aan de andere kant voelt het alsof we al ik weet niet hoe lang aan het reizen zijn en onze vakantie in het westen van Australie al een jaar geleden is.

In de blue mountains is het een stuk kouder dan de rest van Australie, althans de gebieden waar we geweest zijn. Afgelopen nacht was het 2 graden, maar het was prima uit te houden in de camper. Overdag is het tussen de 14 en 18 graden, dus het grootste deel van de dag gehiked met trui en jas aan.

Van de eigenaar van het backpackershostel zijn we eerst naar Black Heath gegaan, een plaatsje op een paar kilometer afstand waar we een hike genaamd Grand Canyon hebben gemaakt. Het was een erg mooie wandeling, eerst bovenaan op de rim en daarna steeds dieper tussen de rotswanden totdat je onderaan in een bos/regenwoud loopt langs kleine stroompjes, watervallen etc. Het pad was goed onderhouden maar toch avontuurlijk, de nodige keren over stenen je weg over een rivier vinden etc.

Onderweg wordt je overladen door indrukken van hoge rotswanden aan de ene kant en afgronden die verdwijnen in het niets aan de andere kant. Met name de ervaring van diepte en hoogte laat zich lastig vangen in foto’s.

Na ruim twee uur lopen ging het pad gestaag omhoog totdat we Evan’s Lookout bereikten, vernoemd naar de eerste australier die een weg door de voorheen als ondoordringbaar bestempelde blue mountains had gevonden.

Onderweg nog de nodige mensen gesproken die ons getipt hebben op andere bezienswaardigheden.

Eerstvolgende stop: Bridal Veil Falls

Veel profijt van de auto waardoor we een flink stuk lopen konden vermijden en redelijk dicht bij wat uitkijkpunten konden komen. Na een wandeling van een halfuurtje waren we al bij de plek waar de waterval naar beneden stort. De waterval zelf was wat klein omdat het al een tijd niet geregend heeft hier, maar desondanks indrukwekkend om te zien hoe diep het water valt. Alles is prima te zien vanuit ver uitstekende rotspunten.

Daarna een andere interessante tocht naar Horseshoe Falls. Ook deze waterval was zelf redelijk klein, maar de weg er naar toe was zeker uitdagend en het uitzicht op de weg er naartoe was erg mooi.

Pad vlakbij horseshoe falls

Na deze tocht nog een bezoekje gebracht aan Anvil Rock, een brok steen dat een 360 graden uitzicht geeft over de omgeving. De weg er naartoe bleek nadat we al enkele kilometers hadden afgelegd als onverharde weg verder te gaan. De stoute schoenen aangetrokken en toch maar doorgereden, erg voorzichtig. Het verschil met onze 4wd is enorm. De weg was relatief goed en met de 4wd had ik hier met gemak 60-80 km per uur gereden, maar nu lijkt 15 kilometer per uur al erg hard.

Het uitzicht was zeker  de moeite waard. Bovendien ook wel zo prettig dat het maar 5 minuten lopen was naar het uitkijkpunt, want we waren inmiddels best wel moe.

Uiteindelijk teruggereden naar Echo Point waar de hier beroemde Three Sisters te bewonderen zijn. We hadden gehoopt dat de rotsen iets meer kleur zouden krijgen met de zonsondergang, maar de zon kwam niet door de laaghangende bewolking heen.