Het was voor ons een verrassing om te zien waar we eigenlijk geslapen hadden omdat we in het donker waren gearriveerd. Mooi uitzicht. Was nog niet wakker genoeg om de camera te pakken en de rots waar we op uitkijken te fotograferen in het ochtendlicht (veel mooier en dieper rood) dus jullie moeten het met deze foto doen.

Even rustig ontbeten en daarna op pad naar de art site. Een aparte tocht. Eerst over een grasvlakte waar het ‘s ochtends vroeg echt al waanzinnig heet was, daarna door een semi tropisch stuk woud waar wat schaduw was. Een lange tocht langs het woud en daarna langs rotswanden bracht ons tot de art site. Dat viel wel tegen. Er was slechts een rotstekening. Op zich best aardig en de tocht langs de rotswanden was ook indrukwekkend, maar niet wat we verwacht hadden. Daarna teruggelopen, spullen ingepakt en op weg.

Eerst naar Lake Argyle, een klein stukje terugrijden, wel weer de grens tussen Northern Territory en Western Territory over. Dit keer wel in de rij gestaan voor de controle op fruit, het is namelijk ten strengste verboden dat mee te nemen. Gelukkig zagen wij er kennelijk niet erg fruitig uit en mochten we vrij snel doorrijden.

Lake Argyle was mooi om te zien. Moet nog indrukwekkender zijn na het natte seizoen als het een stuk groter is. Leuk meer om te zien en een lekkere plek om even uit te puffen van de hitte (was daar ook een stuk koeler).

Daarna op weg naar Katherine, een flink stuk rijden. Volgens de planning zouden we daar ruim op tijd moeten kunnen zijn, ware het niet dat we in de middle of nowhere, vlak voor Timber Creek, een klein gehucht, in een file belanden. Kennelijk was er net voor ons een ongeluk gebeurd en werd de enige (!) weg richting Katherine in beide richtingen afgezet.

Om niet alleen maar stil te staan zijn we omgedraaid en hebben nog een scenic drive vlakbij bekeken die we eigenlijk van plan waren geweest over te slaan. Hoewel we het rustig aan gedaan hebben was de file nog niet opgelost toen we terug waren en aansloten in de file. Het was inmiddels al een file van 6 auto’s en 2 road trains, misschien wel een meter of 150.

Zomaar een stukje weg

De agenten in kwestie hadden het maar druk met de afzetting en we konden niet veel anders doen dan wachten. Dat hebben we vervolgens ook gedaan. Na ongeveer een uur was alles wel opgelost maar zou het visitor centre in Katherine wel dicht zijn tegen de tijd dat wij daar zouden aankomen. Daarom moeten we daar morgen weer terug om onze 2 daagse kanotocht te regelen en permits op te halen. Ook een lampje in de auto met de betekenis “Go to dealer” is gaan branden, dus dat moeten we ook binnenkort nog doen.

Inmiddels gearriveerd in Katherine. Daar lekker wat gegeten. We kunnen hier ook wassen, dat komt met al dat stof goed uit. Prima faciliteiten. Omdat de laptop leeg was maar een powered site genomen zodat we die even kunnen opladen. Internet is er alleen via het visitor centre maar dat was wel al dicht toen wij aankwamen. Ik hoop dat ze daar een USB aansluiting hebben, want dan kan ik dit verslag mooi knippen en plakken.