Omdat de visitor information centre al gesloten was konden we ‘s ochtends vroeg pas nagaan of het mogelijk was onze overnight trip in Katherine Gorge (d.w.z. met een kano de gorge in tot een bepaald punt dat te ver is om diezelfde dag nog terug te reizen, zodat je in de gorge moet overnachten) te vervroegen. Om 7:00 stonden we al klaar bij het centre dat ook open was, maar de permit dame was er pas vanaf 8:00 uur. Dus wij weer terug naar de camper en daar ontbeten en gerelaxed. Tijdens het ontbijt kwam er nog een wallabi gezellig bij ons zitten, waarschijnlijk aangetrokken door de geur van pindakaas. Erg grappig!

De permit dame liet ons weten dat het mogelijk was om vandaag nog een permit te regelen (ter plekke) zodat we gelijk de gorge in zouden kunnen. Dit was voor ons een meevaller want dat betekent dat we meer tijd over hebben voor Kakadu.

Bij het water was het aangenaam koel vergeleken met de omgeving. De eerste en langste gorge van 3.2 km waren we vrij snel door. De rotswanden aan beide zijden van het water waren relatief laag en het had wat weg van varen langs een mangrove bos. Aangekomen aan het einde van de eerste gorge konden we de kano achterlaten en moesten we over land met onze spullen lopen naar de tweede kano. Deze luxe zouden we later nog gaan waarderen, want na deze gorge zouden we onze kano zelf over land mee moeten nemen.

rotsbarriere tussen gorges (deze was laag)

De tweede gorge was mooi, met smalle rotswanden en een kronkelende waterweg er doorheen waar we doorheen gleden met de kano. Het was verbazend rustig, waardoor we grote delen alleen in dat stuk van de gorge waren.

Na de tweede gorge was het een stukje met de kano over land om in de derde gorge te komen. Omdat deze kano’s best wel log zijn en zonder je bagage er in al 60 kilo wegen leek het ons een goed idee om uit te stappen en de kano door het water de kleine en ondiepe stroompjes tussen de gorge op te trekken. Dit bleek relatief gemakkelijk en al vrij snel waren we in de derde gorge.

Kennelijk was het slepen met de kano voor veel mensen reden geweest om daar maar vanaf te zien want vanaf de derde gorge zijn we nog maar 2 kano’s tegengekomen, allebei van mensen die ook in de gorge zouden gaan overnachten. De derde gorge was wat breder dan de tweede, maar zeker niet minder mooi. Op een gegeven moment zijn we opgehouden met het nemen van foto’s want alles was mooi en de foto’s begonnen wel erg op elkaar te lijken. Wel een geweldige ervaring om daar zo tussendoor te kunnen varen.

Vanaf de derde naar de vierde gorge was een groot stuk met telkens een stukje varen, dan weer een stuk met stroomversnellingen/rotsbarrieres waar je over moet. Dit was best vermoeiend. Op de kaart stond er circa 30 minuten voor en ik denk dat we dat er ook wel over gedaan hebben. Bij de vierde gorge lekker gezwommen. Het water was relatief warm maar toch een aangename verkoeling. Daar ook lekker gelunched met de broodjes die we gekocht hadden. Onze koeltas had zijn werk goed gedaan, want het brood was heerlijk koel, zo ook het drinken.

Van de vierde op naar de vijfde gorge gegaan waar we eigenlijk zouden overnachten. Aangezien we om 15:00 uur al aangekomen waren en we er weinig voor voelden om daar de rest van de dag te blijven en omdat er al drie stelletjes zouden overnachten bij de vijfde gorge en we dus niet de gewenste unieke ervaring van samen overnachten in een gorge zouden hebben (ok, ik ben eerlijk, ik wilde eigenlijk graag naar de achtste gorge), door naar de zesde gorge omdat daar ook een campsite was.

Vanaf de vijfde gorge werd Katherine gorge ineens een stuk ruiger. Zo nu en dan moesten we best pittige rotsbarrieres over waarbij het ging om een mengeling van het trekken van de kano door een sterke stroom terwijl je zelf grip probeert te vinden op gladde rotsen en delen waarbij de rotsen te hoog waren of de stroming te sterk om de kano er door de stroming overheen te trekken dat we een stukje terug moesten en van dat punt af de kano een meter of 50 over land moesten vervoeren. Al met al best een uitdaging en als het lukt geeft dat zeker voldoening.

De campsite bij de zesde gorge zag er niet echt aantrekkelijk uit. Omdat we voldoende tijd hadden, was er nog genoeg tijd om naar de achtste gorge te gaan voor zonsondergang. De achtste gorge heeft eigenlijk geen kampeerplaats voor kano’s, maar vlakbij het water, bovenaan de berg, is er wel een kampeerplaats voor mensen die met een meerdaagse wandeltocht daar willen overnachten.

Dus wij verder van zes naar zeven en van zeven naar acht. Alles werd maar ruiger en ruiger. Het laatste stuk liepen we bijna tegen vast omdat de rotsen te hoog waren om overheen te tillen en de stroming (bijna) te sterk om de kano doorheen te krijgen. Al met al was het toch gelukt.

Afgepeigerd kwamen we aan. Toch maar eerst met onze spullen naar boven gezeuld. Het pad naar boven was zelfs voor australische begrippen eigenlijk geen pad meer te noemen. Ergens hing in een boom een bordje dat je daar uit moest komen, maar hoe je daar moest komen moest je zelf maar uitzoeken. Vreselijk steil, overal planten en hoog gras, losliggende stenen, noem maar op. Eenmaal boven even genoten van het uitzicht, de spullen laten liggen en daar de ECD gebruikt om door te geven dat we veilig op een campsite waren aangekomen (dat is kennelijk vereist, anders gaan ze je zoeken).

Na het bericht dat all fine was snel weer naar beneden om heerlijk te zwemmen in de poel beneden een kleine waterval. Voordat het helemaal donker zou worden weer naar boven, tent opzetten en genieten van de ondergaande zon en daarna de sterren. Erg bijzonder dat je vanuit je tent naar beneden de gorge met waterval in kan kijken.

‘s ochtends vroeg gewekt door vogels enthousiast over de nieuwe dag. Een geweldige zonsopgang meegemaakt. Daarna spullen ingepakt, naar beneden gelopen en nog gezwommen.  Heerlijk zo een met de natuur.

Katherine Gorge heeft in totaal 13 gorges, waarvan je er 9 kunt bereiken op een normale manier (de rest eigenlijk alleen met een helikopter). Van de achtste gorge nog naar de 9e gevaren. De stroomversnelling daar was zo heftig dat ik het te gevaarlijk vond om dat te proberen. In plaats daarvan hebben we de kano op de kant getrokken en zijn we zelf maar over de rotsen geklommen om de 9e gorge toch te zien. Hij was mooi, maar zien was gelet op de risico meer dan voldoende. Bovendien waren we nog best moe van de vorige dag.

Daarna de reis terug. Hier en daar wat spierpijn. Stroomafwaarts gaat wel wat sneller, maar de hindernissen zeker niet. Hier en daar een rapid kunnen nemen vanuit de kano, maar het meeste bleef toch trek en duwwerk. Af en toe was het ook een kwestie van achter de kano aanzwemmen omdat hij er ineens wel heel veel zin in kreeg. Veel gezwommen vandaag. Het was ook erg warm en dan is dat wel zo lekker.

Om 16:00 uur waren we weer terug om de kano in te leveren. Je kon ons opvegen. Gelukkig was wel een van de PC’s met internet gerepareerd. Daar zijn we neergeploft, met al onze spullen, om de blog bij te werken. We hadden al netjes de tekst zoveel mogelijk iedere avond ingetikt, zodat het snel knippen en plakken was, met hier en daar een foto er bij zoeken.

Daarna nog een lekkere biefstuk gegeten met live muziek, de laatste spullen die gewassen moeten worden gewassen etc., zodat we klaar zijn om morgen te vertrekken naar Kadaku NP. We hebben d’r zin in.

Tot slot: we hebben de reacties op onze blog gelezen. Erg leuk. Het is hier echter erg lastig om internettoegang te krijgen, zodat we geen tijd hebben om daar individueel op te reageren. We vinden het dus wel erg leuk om ook van jullie te vernemen.