’s ochtends bijtijds uit de veren terwijl de kleine meisjes nog slapen van de lange vermoeiende autorit gisteren. Lekker pannenkoeken gebakken, een enorme stapel. Het is maar goed dat ik m’n zonnehoed op heb, want het is hier zelfs in de ochtend al een erg fel zonnetje.

We zijn achteraf niet bij de plek waar we eerder van de campsite een – in onze herinnering – korte wandeling hadden gemaakt naar wat rotstekeningen. Dat was een camping minder ver deze hobbelige weg op.

We rijden een stukje terug waar een andere korte wandeling is, zodat we nog wat van deze omgeving mee pikken voor we doorrijden naar Katherine Gorge.

Dit keer mogen de meiden spoorzoeken. Ze krijgen de telefoons met de route op GPS en moeten ook de foto’s maken, terwijl papa en mama volgen.

Dat is natuurlijk super spannend om te doen.

We lopen een stukje en al snel is duidelijk dat we hier niet moeten willen zwemmen (waren we ook niet van plan).

We lopen trouw achter de meisjes aan. Het wordt steeds warmer.

We zijn blij als we de na een poosje de aboriginal shelter gevonden hebben en weer terug kunnen naar de airco van de auto. Wat is het hier verdomde heet.

Eenmaal terug in de auto rijden we door naar het noordoosten.

We stoppen nog bij het plaatsje Timber Creek, waar we hadden overwogen te overnachten. Weer zo’n typisch klein plaatsje waar het pompstation ook het hotel en de winkel is.

We scoren wat tosti’s in de winkel en gaan dan verder op pad naar Kakadu.

Onderweg nog wat ruige landschappen

Onderweg zien we nog een auto met autopech: klapband.

We stoppen om te zien of ze hulp nodig hebben. Dat blijkt het geval. De man (gezin zit even verderop in de schaduw) blijkt het gereedschap uit de auto gehaald te hebben voor een spuitbeurt en daarvoor nog even offroad te willen rijden, maar daardoor kan hij nu zijn eigen band niet vervangen.

Met mijn krik en bandenspanner is de klus evenwel zo geklaard en kunnen zij verder. Fijn om te kunnen helpen, we hebben zelf ook al eerder in een soortgelijke positie gezeten en weten hoe fijn het dan is als iemand je wil helpen. Terwijl ik bezig ben met de autopech, was Madouc op mijn plek geklommen in de auto om ook even te rijden.

Het stukje naar Katherine is nog wel een eindje rijden. We stoppen in het plaatsje Katherine voor wat laatste boodschappen (en wat bier en wijn). Daarna rijden we door naar Katherine Gorge campground waar we – het is inmiddels al weer donker – in het donker een mooie campsite uitzoeken.

In het donker snel nog even koken (de meisjes snijden zelf de komkommer alvast voor bij het eten, maar eten ze eigenlijk direct na ieder plakje snijden alvast op).

’s avonds nog mooie sterrenlucht. Is hier inmiddels al best warm ook ’s avonds.

Morgen even bezien of we de kloof in gaan om te kanoën of niet.