Uitzicht op onze overnachtingsplek, Valle Gran Rey, van bovenaf

‘s ochtends lekker relaxed beetje uitgeslapen, ontbijt gegeten en plan getrokken voor de dag. Planning is om vandaag van even onder de top van de Garajonay te lopen naar Hermigua, een plaatsje in het noordoosten. Per saldo gaat het om een afdaling van 1100 meter. En omdat het one way is, moeten we wel iets regelen met een taxi. Het leek ons handiger om eerst naar Hermigua te rijden en ons dan met een taxi naar boven te laten brengen in plaats van andersom.

Nadat we na veel slingeren in Hermigua zijn aangekomen en we onderweg langs de kant van de weg de paden hebben gezien waarover wij zouden moeten lopen besluiten we het laatste deel van deze tocht maar te laten zitten. De paden gaan op punten wel heel steil naar beneden en dat is niet verstandig met Anika op de rug. Verder hangt er veel bewolking in het dal, zodat we ook geen profijt hebben van het beloofde fantastische uitzicht.

In plaats van de hele tocht naar beneden besluiten we een deel van de tocht te lopen, van Alto Contadero (net onder de top van Garajonay) naar een kerkje halverwege, ruim 400 meter lager.

De tocht gaat vrij rap naar beneden, een schuin pad afgewisseld met met boomstammetjes gemaakte treden in het bospad. Het is een mooi nevelbos.

Daardoor erg groen, met mos aan bomen etc., maar wel wat frisser.

Ook de uitkijkpunten bieden maar beperkt zicht door de laaghangende bewolking. Maar als de wolken dan even opzij blazen kan je wel weer zien waarom er een uitkijkpunt gemaakt was, maar zover als de Teide op Tenerife, die we hier en daar ook zouden moeten kunnen zien, is het uitzicht helaas niet.

Na iets meer dan een uur bereiken we een beekje, de enige beek van heel La Gomera, die we tijdens onze tocht door het bos meerdere keren oversteken.

Niet lang daarna komen we op een smal ander pad en staan we voor het verlaten kerkje in het midden van het bos (foto’s vallen wat tegen, dus geen foto van de kerk).

Al met al hebben we er een uur of 2 over gedaan. Als we er naar boven 2x zo lang over doen als naar beneden, dan zijn we pas om 19:30 uur weer boven.

Hoewel het hier dan nog licht is en ook qua temperatuur best aangenaam, is dat toch later dan ons lief is. Dus besluiten we op de weg naar boven stevig de pas er in te houden, met als merkwaardig gevolg dat we sneller over de weg naar boven hebben gedaan dan over de weg naar beneden.

Op weg naar ons appartement stoppen we nog even bij een aantal uitkijkpunten waar door de daar wel heldere lucht en de mooie lichtval een aantal mooie plaatjes te schieten waren.

Valle Gran Rey

Eenmaal bij het appartement aangekomen gaan we nog zwemmen met Anika.

Hoewel het water nog steeds vrij koud is, vindt Anika het minder erg om langzaam in deze koude nattigheid af te zakken en binnen de kortste keren staat ze weer bij het hekje lekker te rammen met een geel schaaltje en te spelen met een rood balletje dat we meegenomen hadden.

Papa vond het water kouder dan Anika

Na nog een paar rondjes door het huis gelopen te hebben achter een stoel is Anika moe en valt ze als een blok in slaap. Wij eten wat in het huisje en pakken de koffers alvast zoveel mogelijk in voor morgen. We nemen nog een wijntje, eten lekker wat van de lokale kaasjes en vallen dan, moe van alle inspanningen van de dag, ook als een blok in slaap.