Kust

14 maart – Cano Island & Night Hike

Posted by Karik on March 14, 2012
Posted in: Corcovado, Kust. Leave a Comment

Weer bijtijds op om te ontbijten en daarna door naar Cano Island. De kokkin van het restaurantje waar we gingen ontbijten had er duidelijk geen zin in of niet gerekend op meer mensen, want het ging allemaal super manana manana. We hadden in totaal ongeveer 40 minuten om te ontbijten, maar het duurde 35 minuten voor het klaar was. Dus maar snel opeten en verder.

De boottrip naar Cano island duurde langer dan verwacht. Het eiland kan je vanaf Drake Bay al zien liggen maar is kennelijk toch nog een uur varen. Het eiland is bij elkaar 300 hectare. Maar het gaat per saldo om de zee er omheen. Daar wemelt het van de vissen. We hebben ongeveer de hele cast van de film Finding Nemo voorbij zien komen, op de haaien na dan. Die waren overigens niet ver weg, zo hoorden we van de groep duikers die even verderop aan het duiken waren. Zij werden bij de eerste duik omcirkeld door 6 haaien en bij de tweede duik zagen ze drie haaien een enorme vis verorberen.

Wij hebben zelf geen haaien gezien, maar naast veel kleine visjes, een enorme school grote vissen ook een stingray en een murene. Toen we in de boot zaten zagen we vervolgens nog diverse rays uit het water opspringen en er weer induiken.

‘s middags nog gelunched op een snorkelstrand. Helaas was het water daar door de golfslag te troebel om te snorkelen, dus hebben we een beetje gezwommen en naar ara’s gekeken.

De rest van de middag niets meer gedaan. Lekker een boekje gelezen en beetje gehangen in een hangmat. We hebben veel zon te pakken gehad met het snorkelen en neigen naar verbranden, dus nu even voorzichtig zijn.

Siesta

Bij terugkomst bleek ook dat onze onderwatercam het waarschijnlijk begeven heeft. Volgens mij heeft de accu gelekt en kortsluiting veroorzaakt. Erger nog, het lijkt er op dat in dat proces ook de geheugenkaart met al onze filmpjes en foto’s met die camera gewist is. Gelukkig hadden we pas nog een backup op ons laptopje gemaakt (voor het geval de camera gestolen zou worden), dus het meeste hebben we nog wel. Eigenlijk missen we alleen de onderwater foto’s en filmpjes van vandaag, wat wel jammer is want daar zaten best leuke filpmjes bij van zwemmen tussen een enorme scholen van diverse soorten vissen. Betekent wel dat we van vandaag weinig foto’s hebben.

Om 18:30 uur (dan is het hier al pikkedonker) kwam onze gids ons ophalen
voor een nighthike. Onze gids bleek Havier te zijn, dezelfde gids die we
hadden voor onze Corcovado trip. Een leuke bijkomstigheid was dat wij de
enige twee waren voor die avond, dus hadden we een prive gids. Havier gaf
bovendien aan vooral te zoeken naar kikkers en dat was ook precies wat
wij wilden.

Banana spider

De eerste beestjes die we tegen kwamen waren spinnen, met name
bananenspin. Een beet van die spin schijnt erg pijnlijk te zijn omdat het
op je zenuwstelsel werkt. Je krijgt hartkloppingen en mannen schijnen een
zeer pijnlijk erectie te krijgen. Volgens onze gids zou een klein beetje
van het gif van deze spin onderdeel zijn van Viagra.

rain frog

Daarna zagen we de eerste kikkers. Van een rainfrog tot een bullfrog, een
enorme kikker die andere kikkers opeet.

bull frog

Maaike zag ook nog een slang en een grote schorpioen.

blue tail scorpion (ca. 15 cm groot)

De tocht door het bos zelf was overigens ook een ervaring op zich. We
kregen regenlaarzen aan en een groot deel van de tocht ging slosh slosh
door een laag stroompje. Daarna steil omhoog in het donker op een smal
pad dat je overdag al niet eens als pad zou herkennen. Af en toe hoorde
de gids weer een kikkergeluidjes en ging hij wild de bosjes in en dan
hoorden we “vamos” als teken dat wij ook konden komen en dan had hij weer
iets gevonden.

false fer de lance

We hebben ook meerdere oppossums gezien, lopend over onmogelijk dunne
takjes. Erg leuk.

Topper was evenwel de bekende groene boomkikker met rode ogen die meestal
op de cover van de reisgidsen van Costa Rica staat. Na wat zoeken in
letterlijk iemands achtertuin (die zijn hier overigens vrij groot) vonden
we deze mooie kikker. Hij heeft zelfs nog even op mijn hand gezeten toen
ik deze dichtbij bewoog. Uitermate lichte zuignap pootjes heeft dit
beest. Je voelt haast niet dat hij er zit. Erg bijzonder.

En omdat ie zo leuk is, nog een closeup

13 maart – Corcovado (Sirena station)

Posted by Karik on March 13, 2012
Posted in: Corcovado, Forest, Kust. 1 comment

Even voor 5 uur ging de wekker. Belachelijk vroeg. Snel douchen en daarna
lopen naar een restaurantje dichtbij voor een snel ontbijt. De koffie
kunnen we wel gebruiken.

Na het ontbijt is de zon net opgekomen en gaan we de boot in. De tocht
over het water duurt meer dan een uur. We suizen langs sprookjesachtige
landschappen, kleine eilandjes net uit de kust, rotsformaties gehuld in
een dichte ochtendmist terwijl de branding woest op de rotsen beukt en de
ochtendzon die steeds feller gaat schijnen.

Het wordt langzaamaan warmer, oftewel heet, want toen we om 5 uur
opstonden was het al 30 graden. Gelukkig vaart de boot hard en dat
genereert een verkoelende wind.

Na een lange tocht gaan we ineens naar land. Je moet hier wel echt weten
waar je moet zijn, want de ene inham ziet er net zo uit als de andere. De
boot wordt zo dicht mogelijk naar de kant gevaren en daarna is het
schoenen uit en door de branding naar de kant.

Eenmaal aan de kant, schoenen weer aan en daarna hiken. Helaas wordt ik
(Karik) overvallen door een supergolf die veel verder dan de rest komt en
er voor zorgt dat ik de 5 uur durende hike met een natte schoen begin.
Dat zullen wel blaren worden aan het einde van de dag, nu niets meer aan
te doen.

Al vrij snel nadat we het bos ingaan komen we een grote groep wilde
zwijntjes tegen, ik denk ongeveer 20 dieren. Net nadat we op de zwijntjes
uitgekeken zijn en het pad opdraaien zien we een Tapir, een apart beest
dat een kruising lijkt tussen een olifant en een nijlpaard. Deze beesten
zijn echte nachtdieren en worden erg weinig overdag gezien. Mazzel dus.

baby tapir

Na de Tapirs gaan we verder het woud in tot we bij het ranger station
gekomen zijn. Even intekenen en we kunnen verder. De natuur is hier erg
ruig en mooi. Onze tocht door het bos voert uiteindelijk naar het strand
en daar zien we diepe afdrukken in het zand, tapir sporen. We volgen de
sporen totdat deze in diep struikgewas verdwijnen, zonder spoor van de
Tapirs zelf.

rio sirena

Inmiddels zijn we aanbeland bij Rio Sirena, een aparte rivier waar
zwemmen niet aan te raden is, omdat bij hoog water niet alleen
krokodillen het water onveilig maken, maar ook bull sharks die dan de
stroom op zwemmen.

Onderweg zien we ook geregeld apen door bomen slingeren, vaak hoog boven
ons, maar soms ook vlakbij. Meestal gaat het om spidermonkeys, maar we
zien ook howlers, zwarte apen met een gorilla achtig gezicht.

luiaard met baby

Ook zien we een luiaard moeder met haar baby hoog in de boom hangen.
Bijzonder om de moeder en jong te zien bewegen, want dat doen ze overdag
meestal niet.

Jesus Christ Lizard

Onderweg zien we de meest grillige grote bomen en een hoop vogels, teveel
om op te noemen. Daarnaast ook nog een kaaiman, coati, jesus christ
lizard (kan op water lopen, vandaar de naam), enorme spinnen (o.a. Golden
web spider met een web zo sterk dat ze er kogelvrije vesten van
maken/maakten), een toekan en tot slot een echte slang.

raar soort sprinkhaan

goldenweb spider (zo groot als een mensenhand)

Slang!

kaaiman

Al met al was het een erg leuke tocht. De weg de zee op was best heftig,  we moesten voor ons gevoel huizenhoge golven over en de boot ging hard op en neer. Af en toe schepten we behoorlijk wat water en werden we hard naar beneden gesmeten, maar uiteindelijk bereikten we open zee zonder echte problemen.

Onderweg zien we nog tonijn springen, een grote manta ray uit het water opkomen en een groep dolfijnen. Alleen de walvissen ontbraken nog, super dag.

‘s middags ben ik met Alex van ons B&B gaan vissen vanaf het strand. Hij
had nog een hengel over, dus wij op pad. Was voor mij 10 tot 15 jaar
geleden dat ik een hengel had vastgehouden, apart om weer eens te doen.
Erg leuk ook om te doen tussen alle locals die ook een hengeltje of netje
uitwerpen.

Morgen gaan we naar Cano island om te snorkelen. Lijkt me super gaaf.

12 maart – Drake Bay

Posted by Karik on March 12, 2012
Posted in: Corcovado, Forest, Kust. 2 comments

Corcovado! Daar gaan we naar toe vandaag. Op zich wordt het wel een beetje een reisdagje zonder al te veel bijzonders, maar desalniettemin zijn we blij dat het gelukt is daar een leuke accomodatie te boeken. Gewoon een B&B in het midden van het kleine dorpje Drake Bay in plaats van een of ander resort waar je volledig afhankelijk bent van wat ze daar bieden.

We ontbijten rustig en hebben onze baggage totaal omgegooid zodat alles wat we voor de komende 4 dagen nodig hebben in een grote rugzak past. De rest van de spullen laten we in de auto achter op een bewaakt parkeerterrein. Hopen maar dat alles er nog is als wij weer terugkomen. Zo niet, dan hebben we in ieder geval een paar tico’s blij gemaakt met een paar t-shirts, broeken en ondergoed.

Zodra we de auto starten worden we onaangenaam verrast door Garmin die aangeeft dat de reistijd 3 uur is in plaats van de 1 uur en een kwartier waar wij vanuit zijn gegaan. Dan zouden we de boot gaan missen. Gelukkig blijkt Garmin ongelijk te hebben en doen we er anderhalf uur over. De weg naar Sierpe is vrij rechttoe rechtaan, al is het laatste stuk asfalt surprise, waarbij de surprise bestaat uit vanaf een afstandje niet goed zichtbare op elkaar volgende diepe kuilen, soms nagenoeg de gehele weg breed. Langzaamaan dus.

uitzicht vanuit cafe in sierpe

De aankomst in Sierpe is chaotisch. Er zou ergens een beveiligde lang parkeren plaats zijn, maar waar is nergens aangegeven. Ik weet dat ik mee moet met Dago, de kapitein van ons bootje naar Drake Bay, maar wie hij is en waar ik hem kan ontmoeten werd er niet bij verteld. Alles zou zich vanzelf moeten wijzen en dat deed het ook. De plaatselijke kokosnootmelk verkoper wist mij te vertellen waar Dago was en Dago wist weer wie er over langparkeren ging. Dus koffers uitladen en daarna snel achter een Tico aanrijden die me een nietszeggend bonnetje geeft en mij de auto achter een hek laat parkeren. Gelukkig staan er nog een hoop andere vrij nieuwe auto’s. Duidelijk rentals, dus ik hoef me geen zorgen te maken.

Daarna is het in een barretje wachten tot we kunnen vertrekken. We zijn meer dan een uur te vroeg, maar dat geeft niet. Het uitzicht is prima. We kijken toe hoe er ongelofelijk veel levensmiddelen in het kleine bootje gestouwd wordt dat later onze boot blijkt te zijn. Onder banken, in ruimtes opzij, achter de kapitein, voorin, overal liggen wijn, fruit en eieren opgestapeld.

onderweg naar corcovado

Rondom 11:15 zwaait de kapitein wild met zijn armen, het teken dat wij moeten komen. Naast alle levensmiddelen en de baggage van alle passagiers nemen er nog 14 man + kapitein plaats in de kleine boot. Volle bak.

riviermond met in de verte de branding van de zee

Met een flinke vaart zoeven we door de mangroves. Onderweg zien we huisjes van de locals en veel, heel veel palmen en bamboe. In de verte zien we op een gegeven moment de branding terwijl de palmen aan onze linkerhand stoppen en er een kort zandstrandje zichtbaar wordt, we zijn nu in de monding van de rivier.

verlaten riviermond

Met wat golfslag werken we ons over de branding heen de zee op en daar gaat de tocht weer in volle vaart verder langs rotspartijen in het water en de kust. In de verte zien we ook al Isle de Cano liggen waar we nog willen gaan snorkelen. Zou daar erg mooi zijn, met veel vissen, mantarays en kleine haaien.

Drake bay (eb)

Voordat de kapitein aan land gaat is hij nog zo attent om iedereen eerst te vragen om te betalen. Wel een tactische zet, want het is vanaf hier best ver zwemmen met je baggage. De kosten vallen enorm mee, had gehoord dat het 35 dollar p.p. enkele reis zou zijn, maar het blijkt om 15 dollar te gaan. Koopje.

Drake bay - het dorp

Het laatste stukje naar de wal toe is het wel in het water springen en met je baggage naar de kant waden. Gelukkig is de boot dichtbij het strand zodat je tot je knieen nat wordt, tenminste, als er geen grote golf aan komt.

Op het strand worden we snel opgepikt door Alex die ons naar ons appartementje brengt. Het is een mooie ruime kamer met een goedwerkende fan en eigen douche / WC en een koelkastje. Dat laatste is ook heerlijk, zeker met deze hitte, al zullen we de meeste drankjes wel kopen in het naastgelegen barretje waar we ook geluncht hebben en de kwaliteit was prima.

de enige weg van Drake Bay Village

Na het eten nog een tocht voor morgen geboekt, een hike van 5 uur met gids in het centrum van het gebied, vanaf rangerstation Sirena. Helaas moeten we om 6:00 uur vertrekken en dat betekent dat we ons uiterlijk 5:20 uur moeten melden op een andere locatie voor ontbijt. Dat wordt vroeg opstaan dus.

einde van de baai

‘s middags nog naar het strand geweest en een heerlijke strandwandeling gemaakt. Aan het einde van het strand ging een paadje het bos in. Onderweg komen we nog enorme bamboe planten tegen:

Hier en daar stond een pijl met daarop de verleidelijke woorden: playa. Uiteraard gingen we deze bordjes volgen. Na een tocht van 5 minuten op flipflops kwamen we er achter dat de playa nog 25 minuten lopen verder was. Toch maar gedaan, want het pad door het bos was relatief vlak en goed onderhouden.

de andere baai waar we naar toe gehiked zijn

Het strandje zelf was mooi. Hier veel meer golfslag dan bij Drake Bay. In het begin is het lekker zwemmen, maar ineens slaat de zee om en komt er een sterke stroming die je dan weer hard de zee op duwt en dan weer hard de zee in trekt, zo hard dat zelfs als je stevig staat, het lastig is om overeind te blijven. En als je omvalt, dan ga je hard mee. Een tijdje zo in de golven gespeeld en daarna het water uit, opdrogen in de zon en daarna terug.

Drake Bay (vloed) met vissers

Na de tocht door de bos bleek het strand van onze baai helemaal verdwenen te zijn. Kennelijk is het al bijna vloed. Slippertjes uit en door het water verder, het is niet diep. Alle tico’s lijken wel tevoorschijn gekomen te zijn om te gaan vissen. Dat gaat hier heel simpel, met een klosje garen een een haakje met een klein visje er aan. En met succes. Kort nadat we terug zijn en ik dit zit te tikken komt Alex (beheerder van onze lodge) terug met een enorme vis (leek wat op een zwaardvis) van meer dan een meter. Dat wordt de vis van de dag proberen, want die zag er goed uit.

De vis van de dag smaakte uitstekend. Nog geen uur nadat hij gevangen was lag hij al op mijn bord. Bijzonder genieten. Met het eten zit het hier in ieder geval goed. Nu vroeg slapen. Met de zon van vandaag en de biertjes bij het eten zal dat geen probleem zijn. Opstaan voor 5:00 uur is een ander verhaal…

11 maart – Dolfijnen en snorkelen

Posted by Karik on March 11, 2012
Posted in: Kust. 2 comments

Vandaag de gecombineerde trip waarbij we gaan whale watchen en daarna gaan snorkelen. Helaas, de walvissen wilden zich niet laten spotten vandaag, terwijl het toch hoogseizoen is.

Wel ontzettend veel dolfijnen gezien die speels voor de boot gingen zwemmen en achter de boot uit en over de golven van de boot heen sprongen. Erg leuk om te zien.

We hebben ook nog een kort filmpje gemaakt van de dolfijnen:

en van dezelfde dolfijnen springend op de golven van de boot:

Daarna snorkelen bij een rif. Zicht was redelijk goed, maar niet zo goed als the Great Barrier reef in australie. Dat kan natuurlijk ook bijna niet anders. Hoop vissen gezien, grote parrot vissen, gezwommen tussen een enorme school kleinere visjes en een vis gezien die zichzelf helemaal opblaast (naam vergeten). Erg grappig wordt dat beestje dan. Ziet er een beetje uit als een vreselijk dikke boos happende papegaai onderwater.

heremiet kreeft

Verder nog een enorme heremiet kreeft gezien die snel in zijn schelp kroop.

koraal

Op de terugweg zijn we nog langs een aantal natuurlijke grotten geweest waar we ook met de boot doorheen gevaren zijn.

Het begin van de middag hebben we vooral besteed aan het plannen van de volgende stap in onze toer. We hebben nog getwijfeld aan het plannen van twee dagtripjes vanuit hier, een naar Cano Island om te snorkelen en een naar Corcovado om daar te hiken. Qua tijd komt dat best gunstig uit, want dan hebben we niet het nadeel dat we feitelijk een dag verliezen op weg naar Corcovado. Aan de andere kant ben je dan wel voor nop een aantal keer heen en weer aan het varen en moet je telkens bijtijds weg, met daarmee het risico dat je een hoop leuks mist. Daarom maar besloten toch een overnachting in Drake Bay zelf te regelen. En wonder boven wonder, dat is gelukt!

Kijken erg naar Corcovado uit want hoor daar veel goede geluiden over. Morgen zullen we het zien.

10 maart – Curu en Uvita

Posted by Karik on March 10, 2012
Posted in: Forest, Kust. 1 comment

 

Openlucht kerk tegenover onze B&B in Tambor

De eerste uitdaging van de ochtend was het uitleggen wat we wilden hebben voor ontbijt. Het systeem van aanwijzen werkte overigens prima. Ontbijt was heerlijk. Vers fruit, volkoren pancakes  en een soort vruchtenmilkshake met yoghurt.

Baai van Curu vanaf uitkijkpunt

Na deze voedzame start op weg naar Curu, een privaat natuurreservaat een kilometer of 20 verderop, vlakbij een ferry die we willen nemen om de oversteek naar Puntarenas (punt in het zand) te maken.

In curu mooie stranden met palmbomen gezien. Het bos is hier anders dan andere bossen die we tot nu toe gezien hebben en bestaat voor een groot deel uit enorme palmbomen. Geeft een echt tropische sfeer.

We hebben daar een aantal korte hikes gemaakt en veel capucijneraapjes tegengekomen. De beestjes konden we van vrij dichtbij bewonderen. Verder ook nog herten, grondmarmotten en leguanen gezien.

Verderop in Curu nog door een mangrovewoude gelopen. Doordat het eb was, was de wirwar van wortels goed zichtbaar. Met vloed staat dit stuk onder water.

Na deze trip door Curu hebben we ons moeten haasten naar de ferry, want natuurlijk hadden we weer te lang gehiked en vertrokken we te laat. We kwamen aan en konden nagenoeg meteen de ferry inrijden. Terwijl de een de auto de ferry in manouvreerde moest de ander nog een kaartje kopen.

De tocht naar de overkant duurde iets meer dan een uur en was zeker de moeite waard. Onderweg passeerden we verschillende eilandjes en konden we lekker uitpuffen van het haasten na de ferry.

Eenmaal aan vaste wal gekomen wacht ons een bijzonder spektakel. Om niet duidelijke redenen mogen alleen de bestuurders van de auto naar hun auto om deze uit de boot te rijden en moeten de rest van de passagiers te voet het schip verlaten. Dit leid tot een bijzonder grappig en chaotisch tafereel, want vanaf de ferry rij je meteen het centrum van Puntarenas in, een wat grotere stad hier. Is een beetje te vergelijken alsof je in de buurt van centraal station van Amsterdam met de auto rijdt. Om de pret compleet te maken staan er ook 20 taxi’s kriskras geparkeerd.

Iedereen probeert wanhopig de auto ergens langs de kant kwijt te raken om de partner met of zonder kinderen weer te vinden, maar dat kan haast niet, dus dan maar de smalle straatjes in en proberen een rondje te rijden. Gelukkig kon ik de auto nog op het laatste plekje voor een cafetaria kwijt en kon Maaike mij vrij gemakkelijk vinden.

Vanaf Puntarenas is het nog een uur of 3 rijden naar Uvita. Dat is op zich geen straf, want zodra we uit de stad zijn is het landschap niet onaardig. Zo nu en dan stoppen we even langs de kant van de weg om van het uitzicht te genieten of een foto te nemen.

Eenmaal in Uvita aangekomen blijkt onze kamer een cabin te zijn op een heuvel  met een mooi uitzicht naar de bergen in de verte. De cabin ziet er top uit, erg mooi verzorgd en zo te zien nog niet zo lang opgeleverd. We hebben ook een koelkastje, wat een welkome aanwinst is. Daar hebben we voor onze komende tripjes een hoop lol van. Op het harde geluid van de cicades en andere beesten na is het hier muisstil.

Eind van de middag besluiten we nog te kijken of we kunnen surfen. Dat kan helaas niet, want het bedrijf dat surfplanken verhuurt is al dicht. In plaats daarvan gaan we lekker naar een strandje om te zwemmen en de zonsondergang te bewonderen.

closeup van grote golf bij zonsondergang

De branding is hier fors en er is een sterke onderstroom, dus we gaan niet al te ver zwemmen, anders komen we misschien niet meer aan wal. Ook de golven zijn hier flink, waarschijnlijk omdat het strand hier vrij snel afloopt. Het water is heerlijk warm, waarschijnlijk een graad of 27. Heerlijk genoten. Morgen gaan we een boottocht maken om walvissen en dolfijnen te zien. Maar eerst lekker slapen.

sunset uvita

9 maart – Nicoya (Tambor, Montezuma & Mal Pais)

Posted by Karik on March 9, 2012
Posted in: Kust. Leave a Comment

Na het ontbijt aan het strand (zou ik wel aan kunnen wennen) in de auto gestapt op weg naar Tambor. Het wegennet is hier niet zo goed als in Nederland, zodat een stuk omrijden over een betere weg zeker te moeite loont. Dit doen we dan ook. Via de plaats Nicoya zakken we verder af naar het zuiden.

De weg slingert in de buurt van de kust en zo nu en dan hebben we een prachtig uitzicht over een baai met in de verte een eiland. Helaas kunnen we moeilijk langs de weg stoppen voor een foto, dus moet het bij een herinnering blijven.

Parkeerplaats voor verlaten strand

Eenmaal aangekomen in Tambor bleek er toch iets mis gegaan te zijn met de reservering die we gisteren telefonisch plaatsten. In plaats van een kamer voor 2 personen vandaag stonden we er gisteren in voor een kamer met 4 personen. Lost in translation. Geeft op zich niets, men doet daar niet moeilijk over. Ze hebben nog een kamer voor 3 personen over met airco. Met name dat laatste is aantrekkelijk, want de meeste kamers hier hebben dat niet en ‘s avonds is het nog steeds 20+ graden. Meestal is het al 28 graden als we wakker worden, dus een airco is me wel wat waard.

aangespoelde boom op mal pais beach

Na het inchecken gaan we door naar Montezuma. Een apart kustplaatsje met een hippie sfeer. We parkeren op een klein pleintje dicht bij het centrum voor een korte hike van ca. 20 minuten naar een waterval. Wat er in het begin uitzag als een goed onderhouden pad blijkt later een klouterpartij door en langs de bedding van een rivier te worden. Met mijn open schoenen gaat dat prima, maar met Maaike’s slippertjes gaat dat wat minder makkelijk. Uiteindelijk bereiken we de waterval. Hij is best mooi gelegen en er is een heerlijke koele diepe laguna voor de waterval waar we lekker kunnen afkoelen.

Een paar waaghalzen klimmen langs de waterval naar boven en springen er dan vanaf. Dit wordt ten strengste afgeraden en in de reisgids hadden we gelezen dat er jaarlijks meerdere doden vallen als gevolg van een verkeerde sprong.

Er is ook en normale wandelroute die je naar de top van de falls brengt en daarna zou er nog een (kleine) waterval moeten zijn. Het pad is echter ontzettend steil en je moet je hier en daar aan touwen hangend naar boven trekken. Dat gaat ‘m niet worden op slippertjes. Nadat we genoeg gezwommen hebben gaan we terug naar de auto.

verlaten strand

We rijden nog een stukje verder naar Cabo Blanco. Onderweg zien we meerdere kleine plekken waar je de auto kan parkeren en je kan genieten van een prive strand. We stoppen bij een van deze vele strandjes en bewonderen het landschap. Een grote gecko rent nog snel voor de auto weg als we uitstappen. Bijzonder land.

Door de harde wind van de afgelopen dagen kunnen we helaas niet snorkelen, wat hier anders wel mogelijk geweest was. Het water is teveel omgewoeld. Bovendien is er nu ook red tide, waardoor we hier niet kunnen zwemmen.

Mal Pais Beach

We laten ons hierdoor niet kisten en rijden verder naar Mal Pais, een strand bekend om zijn grote golven. Als we aankomen is er net een voorronde van een surfkampioenschap afgelopen. Overal zijn  surfdudes en surfbabes te vinden.

surfer op Mal Pais

Deze golven zijn veel te moeilijk voor ons. In plaats daarvan kijken we naar de mensen die het wel kunnen terwijl de zon langzaam onder gaat.

 

Sunset Mal Pais Beach

 

8 maart – Nicoya surfen & relax

Posted by Karik on March 8, 2012
Posted in: Kust. 2 comments

ontbijt onder de palmbomen

Het zal wel door het weer hier komen, want we worden extreem relaxed
wakker. In plaats van om 7:00 uur ‘s ochtends schuiven we rond 9:00 uur
aan voor het ontbijt bij een strandtent, heerlijk in het zonnetje onder
de palmbomen. Het serveren van het eten gaat ook manana manana. In plaats
van sap, koffie, een pancake en fruit tegelijk krijgen we dit allemaal
als aparte gangen geserveerd. Op zich prima, want we hebben alle tijd. We
hebben namelijk besloten dat het niet de moeite waard is om 4 uur in de
auto te zitten om 2 uur te kunnen snorkelen.

Er staat vandaag veel wind aan de kust, iets wat – zo begrijp ik althans
- vrij zeldzaam is. De zee is daardoor erg ruig en niet goed voor ons
beginners om te gaan surfen. Wel prima om in te zwemmen overigens.

Na een zwemtocht regelen we nog de overnachtingen voor de komende drie
dagen. Een van de plaatsen waarop we getipt zijn blijkt ook de #1 spot
ter plaatse van Tripadvisor te zijn en dan kan het snel vollopen.

Morgen gaan we vroeg vertrekken naar Tambor, een plaatsje vlak bij
Montezuma, maar iets minder toeristisch. Daar overnachten we bij een B&B
dat gerund wordt door een uitsluitend spaans sprekend stel, dus dat wordt
nog wat. De twee dagen er na gaan we naar Marino Ballena, een park met
een rif waar je mooi kan snorkelen en ook kan whale watchen (nu is het
kennelijk het seizoen). Ook die trip hebben we vast geregeld, dus we gaan
ons wel vermaken.

lekker genieten van een pina colada onder de palmen

‘s middags nog meer gezwommen, lekker boekje gelezen en lekker gerelaxed.
Dat wordt je overigens vanzelf met een paar Pina Colada’s en de brandende
zon. Denk dat het hier ongeveer 35 graden of meer is.

Maaike met surfplank bij sunset

Zo rond een uur of 4 ‘s middags was de zee genoeg bedaard voor ons om een
poging tot surfen te wagen. Vandaag hadden waren er planken de beter voor
ons geschikt waren beschikbaar (lees: groter) en ging het gelijk een stuk
beter. Allebei bleven we geregeld op de plank staan. Hieronder nog een
tweetal links naar filmpjes van onze surfactiveiten.

Karik surfend:

Maaike surfend:

Al met al hebben we het tot zonsondergang volgehouden, ongetwijfeld wel

een paar blauwe plekken rijker, maar daar komen we morgen wel achter.

De omgeving is hier in ieder geval prachtig. Met de ondergaande zon en de
zee wordt je af en toe zo afgeleid dat een grote golf je vanachteren
besluipt en je proestend weer opnieuw een weg naar het diepere water kan
gaan zoeken.

7 maart – Nicoya (Samara)

Posted by Karik on March 7, 2012
Posted in: Kust. Leave a Comment

Vannacht heeft het behoorlijk gestormd, veel wind maar geen regen. Vanmorgen lijkt het even windstil, maar al snel steken de rukwinden weer op. We genieten van het lekkere ontbijt, werken de blog bij en gaan daarna rustig op stap naar Playa Samara. Daar kan je goed surfen. Aangezien het aan de kust ook kan waaien gaan we liever eerst surfen dan snorkelen.

De snelheden op de wegen hier zijn erg laag, vaak 40 en 60 km/h en er wordt streng gecontroleerd. Dat zorgt er voor dat het allemaal niet opschiet.

Onderweg rijden we langs een vestiging van Europcar. We besluiten deze kans te benutten en twee gebreken van de auto aan hen voor te leggen. Een betreft de achterklep, deze blijft af en toe dicht zitten, ook al is de auto van het slot gehaald. De ander is belangrijker, zo nu en dan gaat het lampje van ABS op het dashboard branden. Alles lijkt verder prima te werken, maar met al deze steile heuvels wil ik niet het risico lopen dat de remmen ineens niet meer werken. Vooral naar beneden kan dat erg vervelend zijn.

Al met al waren beide problemen in 30 min opgelost en konden we weer verder.

lunch met uitzicht op het strand

Eenmaal aangekomen in Samara zien we de azuurblauwe zee, palmbomen tot aan het strand en veel surfdudes en babes. We steken nog behoorlijk af met onze relatief witte kleur, maar daar komt snel verandering in. Eerst een overnachtingsplek zoeken. De eerste twee locaties vangen we bot, want daar hebben ze of geen plek of slechts voor een nacht, en we willen juist een overnachtingsplek voor twee nachten zodat we een uitvalsbasis hebben en onze bagage ergens achter kunnen laten.

Even verderop vinden we pal aan het strand nog een locatie. Ziet er sfeervol uit. Waarschijnlijk hebben we vanavond vanwege alle barretjes aan het strand wel wat last van muziek, maar ik verwacht dat we door de zon en zee daar wel doorheen slapen.

Na een lekkere lunch hebben we een surfplank gehuurd en zijn we gaan oefenen op de golven. Blijkt toch nog vrij lastig te zijn. We zijn het kennelijk een beetje verleerd sinds Australie. Zo nu en dan lukt het ons om op de plank te klimmen en er daadwerkelijk even op te blijven staan. Morgen gaan we het nog een keer proberen.

we kleuren al een beetje bij

Eind van de middag maken we nog een wandeling door het kleine plaatsje, op zoek naar een waterdichte container. Dat is nog niet zo makkelijk uit te leggen in het spaans. Na van winkel naar winkel te zijn gestuurd vinden we uiteindelijk een winkel die een klein containertje verkoopt. Kunnen we morgen onze spullen die we wel mee moeten nemen in laten tijdens het snorkelen.

Daarna maken we nog een strandwandeling. Is een mooi strand met een eilandje in het zicht voor de kust. De volle maan geeft hier waanzinnig veel licht zodat je ook in het donker nog goed kan zien waar je loopt.

‘s avonds aan het strand gegeten met uitzicht op de zee en daarna terug naar ons hotel. Daar drinken we nog wat en gaan daarna lekker pitten.