Corcovado

Weer bijtijds op om te ontbijten en daarna door naar Cano Island. De kokkin van het restaurantje waar we gingen ontbijten had er duidelijk geen zin in of niet gerekend op meer mensen, want het ging allemaal super manana manana. We hadden in totaal ongeveer 40 minuten om te ontbijten, maar het duurde 35 minuten voor het klaar was. Dus maar snel opeten en verder.

De boottrip naar Cano island duurde langer dan verwacht. Het eiland kan je vanaf Drake Bay al zien liggen maar is kennelijk toch nog een uur varen. Het eiland is bij elkaar 300 hectare. Maar het gaat per saldo om de zee er omheen. Daar wemelt het van de vissen. We hebben ongeveer de hele cast van de film Finding Nemo voorbij zien komen, op de haaien na dan. Die waren overigens niet ver weg, zo hoorden we van de groep duikers die even verderop aan het duiken waren. Zij werden bij de eerste duik omcirkeld door 6 haaien en bij de tweede duik zagen ze drie haaien een enorme vis verorberen.

Wij hebben zelf geen haaien gezien, maar naast veel kleine visjes, een enorme school grote vissen ook een stingray en een murene. Toen we in de boot zaten zagen we vervolgens nog diverse rays uit het water opspringen en er weer induiken.

‘s middags nog gelunched op een snorkelstrand. Helaas was het water daar door de golfslag te troebel om te snorkelen, dus hebben we een beetje gezwommen en naar ara’s gekeken.

De rest van de middag niets meer gedaan. Lekker een boekje gelezen en beetje gehangen in een hangmat. We hebben veel zon te pakken gehad met het snorkelen en neigen naar verbranden, dus nu even voorzichtig zijn.

Siesta

Bij terugkomst bleek ook dat onze onderwatercam het waarschijnlijk begeven heeft. Volgens mij heeft de accu gelekt en kortsluiting veroorzaakt. Erger nog, het lijkt er op dat in dat proces ook de geheugenkaart met al onze filmpjes en foto’s met die camera gewist is. Gelukkig hadden we pas nog een backup op ons laptopje gemaakt (voor het geval de camera gestolen zou worden), dus het meeste hebben we nog wel. Eigenlijk missen we alleen de onderwater foto’s en filmpjes van vandaag, wat wel jammer is want daar zaten best leuke filpmjes bij van zwemmen tussen een enorme scholen van diverse soorten vissen. Betekent wel dat we van vandaag weinig foto’s hebben.

Om 18:30 uur (dan is het hier al pikkedonker) kwam onze gids ons ophalen
voor een nighthike. Onze gids bleek Havier te zijn, dezelfde gids die we
hadden voor onze Corcovado trip. Een leuke bijkomstigheid was dat wij de
enige twee waren voor die avond, dus hadden we een prive gids. Havier gaf
bovendien aan vooral te zoeken naar kikkers en dat was ook precies wat
wij wilden.

Banana spider

De eerste beestjes die we tegen kwamen waren spinnen, met name
bananenspin. Een beet van die spin schijnt erg pijnlijk te zijn omdat het
op je zenuwstelsel werkt. Je krijgt hartkloppingen en mannen schijnen een
zeer pijnlijk erectie te krijgen. Volgens onze gids zou een klein beetje
van het gif van deze spin onderdeel zijn van Viagra.

rain frog

Daarna zagen we de eerste kikkers. Van een rainfrog tot een bullfrog, een
enorme kikker die andere kikkers opeet.

bull frog

Maaike zag ook nog een slang en een grote schorpioen.

blue tail scorpion (ca. 15 cm groot)

De tocht door het bos zelf was overigens ook een ervaring op zich. We
kregen regenlaarzen aan en een groot deel van de tocht ging slosh slosh
door een laag stroompje. Daarna steil omhoog in het donker op een smal
pad dat je overdag al niet eens als pad zou herkennen. Af en toe hoorde
de gids weer een kikkergeluidjes en ging hij wild de bosjes in en dan
hoorden we “vamos” als teken dat wij ook konden komen en dan had hij weer
iets gevonden.

false fer de lance

We hebben ook meerdere oppossums gezien, lopend over onmogelijk dunne
takjes. Erg leuk.

Topper was evenwel de bekende groene boomkikker met rode ogen die meestal
op de cover van de reisgidsen van Costa Rica staat. Na wat zoeken in
letterlijk iemands achtertuin (die zijn hier overigens vrij groot) vonden
we deze mooie kikker. Hij heeft zelfs nog even op mijn hand gezeten toen
ik deze dichtbij bewoog. Uitermate lichte zuignap pootjes heeft dit
beest. Je voelt haast niet dat hij er zit. Erg bijzonder.

En omdat ie zo leuk is, nog een closeup

Even voor 5 uur ging de wekker. Belachelijk vroeg. Snel douchen en daarna
lopen naar een restaurantje dichtbij voor een snel ontbijt. De koffie
kunnen we wel gebruiken.

Na het ontbijt is de zon net opgekomen en gaan we de boot in. De tocht
over het water duurt meer dan een uur. We suizen langs sprookjesachtige
landschappen, kleine eilandjes net uit de kust, rotsformaties gehuld in
een dichte ochtendmist terwijl de branding woest op de rotsen beukt en de
ochtendzon die steeds feller gaat schijnen.

Het wordt langzaamaan warmer, oftewel heet, want toen we om 5 uur
opstonden was het al 30 graden. Gelukkig vaart de boot hard en dat
genereert een verkoelende wind.

Na een lange tocht gaan we ineens naar land. Je moet hier wel echt weten
waar je moet zijn, want de ene inham ziet er net zo uit als de andere. De
boot wordt zo dicht mogelijk naar de kant gevaren en daarna is het
schoenen uit en door de branding naar de kant.

Eenmaal aan de kant, schoenen weer aan en daarna hiken. Helaas wordt ik
(Karik) overvallen door een supergolf die veel verder dan de rest komt en
er voor zorgt dat ik de 5 uur durende hike met een natte schoen begin.
Dat zullen wel blaren worden aan het einde van de dag, nu niets meer aan
te doen.

Al vrij snel nadat we het bos ingaan komen we een grote groep wilde
zwijntjes tegen, ik denk ongeveer 20 dieren. Net nadat we op de zwijntjes
uitgekeken zijn en het pad opdraaien zien we een Tapir, een apart beest
dat een kruising lijkt tussen een olifant en een nijlpaard. Deze beesten
zijn echte nachtdieren en worden erg weinig overdag gezien. Mazzel dus.

baby tapir

Na de Tapirs gaan we verder het woud in tot we bij het ranger station
gekomen zijn. Even intekenen en we kunnen verder. De natuur is hier erg
ruig en mooi. Onze tocht door het bos voert uiteindelijk naar het strand
en daar zien we diepe afdrukken in het zand, tapir sporen. We volgen de
sporen totdat deze in diep struikgewas verdwijnen, zonder spoor van de
Tapirs zelf.

rio sirena

Inmiddels zijn we aanbeland bij Rio Sirena, een aparte rivier waar
zwemmen niet aan te raden is, omdat bij hoog water niet alleen
krokodillen het water onveilig maken, maar ook bull sharks die dan de
stroom op zwemmen.

Onderweg zien we ook geregeld apen door bomen slingeren, vaak hoog boven
ons, maar soms ook vlakbij. Meestal gaat het om spidermonkeys, maar we
zien ook howlers, zwarte apen met een gorilla achtig gezicht.

luiaard met baby

Ook zien we een luiaard moeder met haar baby hoog in de boom hangen.
Bijzonder om de moeder en jong te zien bewegen, want dat doen ze overdag
meestal niet.

Jesus Christ Lizard

Onderweg zien we de meest grillige grote bomen en een hoop vogels, teveel
om op te noemen. Daarnaast ook nog een kaaiman, coati, jesus christ
lizard (kan op water lopen, vandaar de naam), enorme spinnen (o.a. Golden
web spider met een web zo sterk dat ze er kogelvrije vesten van
maken/maakten), een toekan en tot slot een echte slang.

raar soort sprinkhaan

goldenweb spider (zo groot als een mensenhand)

Slang!

kaaiman

Al met al was het een erg leuke tocht. De weg de zee op was best heftig,  we moesten voor ons gevoel huizenhoge golven over en de boot ging hard op en neer. Af en toe schepten we behoorlijk wat water en werden we hard naar beneden gesmeten, maar uiteindelijk bereikten we open zee zonder echte problemen.

Onderweg zien we nog tonijn springen, een grote manta ray uit het water opkomen en een groep dolfijnen. Alleen de walvissen ontbraken nog, super dag.

‘s middags ben ik met Alex van ons B&B gaan vissen vanaf het strand. Hij
had nog een hengel over, dus wij op pad. Was voor mij 10 tot 15 jaar
geleden dat ik een hengel had vastgehouden, apart om weer eens te doen.
Erg leuk ook om te doen tussen alle locals die ook een hengeltje of netje
uitwerpen.

Morgen gaan we naar Cano island om te snorkelen. Lijkt me super gaaf.

Corcovado! Daar gaan we naar toe vandaag. Op zich wordt het wel een beetje een reisdagje zonder al te veel bijzonders, maar desalniettemin zijn we blij dat het gelukt is daar een leuke accomodatie te boeken. Gewoon een B&B in het midden van het kleine dorpje Drake Bay in plaats van een of ander resort waar je volledig afhankelijk bent van wat ze daar bieden.

We ontbijten rustig en hebben onze baggage totaal omgegooid zodat alles wat we voor de komende 4 dagen nodig hebben in een grote rugzak past. De rest van de spullen laten we in de auto achter op een bewaakt parkeerterrein. Hopen maar dat alles er nog is als wij weer terugkomen. Zo niet, dan hebben we in ieder geval een paar tico’s blij gemaakt met een paar t-shirts, broeken en ondergoed.

Zodra we de auto starten worden we onaangenaam verrast door Garmin die aangeeft dat de reistijd 3 uur is in plaats van de 1 uur en een kwartier waar wij vanuit zijn gegaan. Dan zouden we de boot gaan missen. Gelukkig blijkt Garmin ongelijk te hebben en doen we er anderhalf uur over. De weg naar Sierpe is vrij rechttoe rechtaan, al is het laatste stuk asfalt surprise, waarbij de surprise bestaat uit vanaf een afstandje niet goed zichtbare op elkaar volgende diepe kuilen, soms nagenoeg de gehele weg breed. Langzaamaan dus.

uitzicht vanuit cafe in sierpe

De aankomst in Sierpe is chaotisch. Er zou ergens een beveiligde lang parkeren plaats zijn, maar waar is nergens aangegeven. Ik weet dat ik mee moet met Dago, de kapitein van ons bootje naar Drake Bay, maar wie hij is en waar ik hem kan ontmoeten werd er niet bij verteld. Alles zou zich vanzelf moeten wijzen en dat deed het ook. De plaatselijke kokosnootmelk verkoper wist mij te vertellen waar Dago was en Dago wist weer wie er over langparkeren ging. Dus koffers uitladen en daarna snel achter een Tico aanrijden die me een nietszeggend bonnetje geeft en mij de auto achter een hek laat parkeren. Gelukkig staan er nog een hoop andere vrij nieuwe auto’s. Duidelijk rentals, dus ik hoef me geen zorgen te maken.

Daarna is het in een barretje wachten tot we kunnen vertrekken. We zijn meer dan een uur te vroeg, maar dat geeft niet. Het uitzicht is prima. We kijken toe hoe er ongelofelijk veel levensmiddelen in het kleine bootje gestouwd wordt dat later onze boot blijkt te zijn. Onder banken, in ruimtes opzij, achter de kapitein, voorin, overal liggen wijn, fruit en eieren opgestapeld.

onderweg naar corcovado

Rondom 11:15 zwaait de kapitein wild met zijn armen, het teken dat wij moeten komen. Naast alle levensmiddelen en de baggage van alle passagiers nemen er nog 14 man + kapitein plaats in de kleine boot. Volle bak.

riviermond met in de verte de branding van de zee

Met een flinke vaart zoeven we door de mangroves. Onderweg zien we huisjes van de locals en veel, heel veel palmen en bamboe. In de verte zien we op een gegeven moment de branding terwijl de palmen aan onze linkerhand stoppen en er een kort zandstrandje zichtbaar wordt, we zijn nu in de monding van de rivier.

verlaten riviermond

Met wat golfslag werken we ons over de branding heen de zee op en daar gaat de tocht weer in volle vaart verder langs rotspartijen in het water en de kust. In de verte zien we ook al Isle de Cano liggen waar we nog willen gaan snorkelen. Zou daar erg mooi zijn, met veel vissen, mantarays en kleine haaien.

Drake bay (eb)

Voordat de kapitein aan land gaat is hij nog zo attent om iedereen eerst te vragen om te betalen. Wel een tactische zet, want het is vanaf hier best ver zwemmen met je baggage. De kosten vallen enorm mee, had gehoord dat het 35 dollar p.p. enkele reis zou zijn, maar het blijkt om 15 dollar te gaan. Koopje.

Drake bay - het dorp

Het laatste stukje naar de wal toe is het wel in het water springen en met je baggage naar de kant waden. Gelukkig is de boot dichtbij het strand zodat je tot je knieen nat wordt, tenminste, als er geen grote golf aan komt.

Op het strand worden we snel opgepikt door Alex die ons naar ons appartementje brengt. Het is een mooie ruime kamer met een goedwerkende fan en eigen douche / WC en een koelkastje. Dat laatste is ook heerlijk, zeker met deze hitte, al zullen we de meeste drankjes wel kopen in het naastgelegen barretje waar we ook geluncht hebben en de kwaliteit was prima.

de enige weg van Drake Bay Village

Na het eten nog een tocht voor morgen geboekt, een hike van 5 uur met gids in het centrum van het gebied, vanaf rangerstation Sirena. Helaas moeten we om 6:00 uur vertrekken en dat betekent dat we ons uiterlijk 5:20 uur moeten melden op een andere locatie voor ontbijt. Dat wordt vroeg opstaan dus.

einde van de baai

‘s middags nog naar het strand geweest en een heerlijke strandwandeling gemaakt. Aan het einde van het strand ging een paadje het bos in. Onderweg komen we nog enorme bamboe planten tegen:

Hier en daar stond een pijl met daarop de verleidelijke woorden: playa. Uiteraard gingen we deze bordjes volgen. Na een tocht van 5 minuten op flipflops kwamen we er achter dat de playa nog 25 minuten lopen verder was. Toch maar gedaan, want het pad door het bos was relatief vlak en goed onderhouden.

de andere baai waar we naar toe gehiked zijn

Het strandje zelf was mooi. Hier veel meer golfslag dan bij Drake Bay. In het begin is het lekker zwemmen, maar ineens slaat de zee om en komt er een sterke stroming die je dan weer hard de zee op duwt en dan weer hard de zee in trekt, zo hard dat zelfs als je stevig staat, het lastig is om overeind te blijven. En als je omvalt, dan ga je hard mee. Een tijdje zo in de golven gespeeld en daarna het water uit, opdrogen in de zon en daarna terug.

Drake Bay (vloed) met vissers

Na de tocht door de bos bleek het strand van onze baai helemaal verdwenen te zijn. Kennelijk is het al bijna vloed. Slippertjes uit en door het water verder, het is niet diep. Alle tico’s lijken wel tevoorschijn gekomen te zijn om te gaan vissen. Dat gaat hier heel simpel, met een klosje garen een een haakje met een klein visje er aan. En met succes. Kort nadat we terug zijn en ik dit zit te tikken komt Alex (beheerder van onze lodge) terug met een enorme vis (leek wat op een zwaardvis) van meer dan een meter. Dat wordt de vis van de dag proberen, want die zag er goed uit.

De vis van de dag smaakte uitstekend. Nog geen uur nadat hij gevangen was lag hij al op mijn bord. Bijzonder genieten. Met het eten zit het hier in ieder geval goed. Nu vroeg slapen. Met de zon van vandaag en de biertjes bij het eten zal dat geen probleem zijn. Opstaan voor 5:00 uur is een ander verhaal…