Het was weer ‘s ochtends vroeg opstaan, want 6:30 uur worden we opgehaald voor onze trip naar Tortuguero. Geen tijd voor ontbijt, maar dat geeft niet, want we hadden de avond er voor heerlijk gegeten in het restaurant. Echt een topper. Leven is hier goed.

De wake up service wekt ons keurig om 5:45 zoals afgesproken. Anders dan afgesproken staat onze chauffeur al om 6:00 uur klaar. Dat wordt iets sneller de spullen in de tassen mikken en instappen maar. Alle haast bleek evenwel voor niets, want onderweg moesten we nog 4 personen oppikken en zij dachten om 7:00 uur opgehaald te worden. Ondertussen proberen we wat spaans te oefenen met onze gids van de dag. Soepel is anders.

Onderweg zien we al veel moois waar we nu langsrijden en op eigen gelegenheid nog wel gaan bekijken. We rijden op behoorlijke hoogte, de weg klimt tot ik schat een kilometer of 2 hoog en we rijden letterlijk door een dik pak wolken heen. Je ziet weinig en de wegen hier hebben veel weg van de Top Gear aflevering over  Bolivia, in het bijzonder de Carreta la Muerta. De wegen zijn smal en slecht onderhouden, het verkeer is over het algemeen geduldig, dus is met z’n allen achter de auto die het minst hard durft te rijden aan.

Onderweg komen we nog langs een bijzonder schouwspel, twee rivieren komen bij elkaar onder een brug, de ene rood bruin van het vulkanisch sediment (ijzer) en de ander groen van een andere vulkaan. Beide rivieren komen aan de andere kant van de brug samen en mengen dan langzaam, waarbij beide verschillende kleuren nog 200 meter lang te onderscheiden zijn. Bijzonder schouwspel. Ik probeer op de terugweg, als we er weer langskomen, de chauffeur gek genoeg te krijgen om te stoppen voor een foto.

Kort na de brug gestopt voor het ontbijt. Gekozen voor de Costa Ricaanse original variant, wat neerkomt op rijst met bonen en een soort saus er doorheen (erg lekker overigens) en roerei.

Vervolgens verder. Onderweg nog gestopt bij een banenenplantage en daar een korte blik kunnen werpen op hoe e.e.a. gaat. Een soort monorail loopt door het hele gebied en zo nu en dan komen er zakken met bananen op voorbij, voortgetrokken door een runner. Ziet er grappig uit. We wanen ons nu echt in de tropen, overal is het groen en grote planten.

En niet alleen de planten zijn groot. Bij een klein stalletje waar ze kokosmelk vers uit de kokosnoot verkopen (heerlijk, aanrader!) laat men trots ook een tor out of hell zien. Wat een enorm beest, ongeveer zo groot als mijn hand schat ik. De tor is evenwel onverstoorbaar aan het genieten van de stok sugarcane waar hij op gezet of gelokt is. High van de suiker laat het beestje zich rustig fotograferen. Kon zelfs zijn dekschild aanraken zonder problemen, keihard. Bijzonder om van zo dichtbij te zien.

Na de plantage is het nog een half uur of zo over slechte wegen naar Moin, onze opstapplaats. Daar gaan we met de boot verder voor ongeveer een uur naar ons hotel. Onderweg zigzaggen we door regenwoud. af en toe zien we de Carribische Oceaan in de verte, dit regenwoud grenst letterlijk aan de zee. Je ziet de branding in de verte omslaan, surrealistisch.

Onderweg naar Tortuguero (Youtube filmpje)

We gaan evenwel niet door de oceaan, daar is onze platbodem boot niet geschikt voor. In plaats daarvan bewegen we ons via kanalen parallel. Onderweg zien we mooie plaatjes met veel groen langs het water. Hier en daar wat wildlife, zoals een vergadering van aasgieren en een groep waterbuffels in het water.

Aangekomen bij het hotel staat men klaar met een vruchtencocktail, een goede traditie, die moeten we er in houden. Heerlijk, met wat geschaafd ijs er door. Ook een koele handdoek om het zweet van het gezicht te vegen. Voelen ons erg verwend. Is hier behoorlijk warm. Niet gekeken hoe warm precies, maar schat rond de 30 graden en behoorlijk vochtig. Kennelijk valt hier 8000 mm regen per jaar.

Na een korte tour worden we naar onze kamers gebracht. Wederom een plaatje. De airco is hier zeker geen overbodige luxe, daar gaan we een hoop lol van beleven. Genoten van een geweldige lunch. Kan me niet herinneren dat ik eerder zo lekker vis heb gegeten.

‘s middags nog een bezoek gebracht aan het dorp Tortuguero en een wandeling over het zwarte strand gemaakt. Zwart als gevolg van alle vulkanische afzettingen. Het dorpje zelf ademt een zuid amerikaanse laid back sfeer uit. Doet een beetje Cubaans aan. Erg gezellig. Gelijk geslaagd in het kopen van een souvenir Wordt helaas wel de hele vakantie meeslepen, maar is niet anders.

‘s avonds nog een beetje relaxen en daarna weer  heerlijk gegeten in het restaurant. We zijn wel moe en moeten nog een beetje wennen aan het tijdsverschil, maar gaat al stukken beter.

Morgen meerdere excursies het park Tortuguero in met een boot gepland. Ben benieuwd.