Corcovado! Daar gaan we naar toe vandaag. Op zich wordt het wel een beetje een reisdagje zonder al te veel bijzonders, maar desalniettemin zijn we blij dat het gelukt is daar een leuke accomodatie te boeken. Gewoon een B&B in het midden van het kleine dorpje Drake Bay in plaats van een of ander resort waar je volledig afhankelijk bent van wat ze daar bieden.

We ontbijten rustig en hebben onze baggage totaal omgegooid zodat alles wat we voor de komende 4 dagen nodig hebben in een grote rugzak past. De rest van de spullen laten we in de auto achter op een bewaakt parkeerterrein. Hopen maar dat alles er nog is als wij weer terugkomen. Zo niet, dan hebben we in ieder geval een paar tico’s blij gemaakt met een paar t-shirts, broeken en ondergoed.

Zodra we de auto starten worden we onaangenaam verrast door Garmin die aangeeft dat de reistijd 3 uur is in plaats van de 1 uur en een kwartier waar wij vanuit zijn gegaan. Dan zouden we de boot gaan missen. Gelukkig blijkt Garmin ongelijk te hebben en doen we er anderhalf uur over. De weg naar Sierpe is vrij rechttoe rechtaan, al is het laatste stuk asfalt surprise, waarbij de surprise bestaat uit vanaf een afstandje niet goed zichtbare op elkaar volgende diepe kuilen, soms nagenoeg de gehele weg breed. Langzaamaan dus.

uitzicht vanuit cafe in sierpe

De aankomst in Sierpe is chaotisch. Er zou ergens een beveiligde lang parkeren plaats zijn, maar waar is nergens aangegeven. Ik weet dat ik mee moet met Dago, de kapitein van ons bootje naar Drake Bay, maar wie hij is en waar ik hem kan ontmoeten werd er niet bij verteld. Alles zou zich vanzelf moeten wijzen en dat deed het ook. De plaatselijke kokosnootmelk verkoper wist mij te vertellen waar Dago was en Dago wist weer wie er over langparkeren ging. Dus koffers uitladen en daarna snel achter een Tico aanrijden die me een nietszeggend bonnetje geeft en mij de auto achter een hek laat parkeren. Gelukkig staan er nog een hoop andere vrij nieuwe auto’s. Duidelijk rentals, dus ik hoef me geen zorgen te maken.

Daarna is het in een barretje wachten tot we kunnen vertrekken. We zijn meer dan een uur te vroeg, maar dat geeft niet. Het uitzicht is prima. We kijken toe hoe er ongelofelijk veel levensmiddelen in het kleine bootje gestouwd wordt dat later onze boot blijkt te zijn. Onder banken, in ruimtes opzij, achter de kapitein, voorin, overal liggen wijn, fruit en eieren opgestapeld.

onderweg naar corcovado

Rondom 11:15 zwaait de kapitein wild met zijn armen, het teken dat wij moeten komen. Naast alle levensmiddelen en de baggage van alle passagiers nemen er nog 14 man + kapitein plaats in de kleine boot. Volle bak.

riviermond met in de verte de branding van de zee

Met een flinke vaart zoeven we door de mangroves. Onderweg zien we huisjes van de locals en veel, heel veel palmen en bamboe. In de verte zien we op een gegeven moment de branding terwijl de palmen aan onze linkerhand stoppen en er een kort zandstrandje zichtbaar wordt, we zijn nu in de monding van de rivier.

verlaten riviermond

Met wat golfslag werken we ons over de branding heen de zee op en daar gaat de tocht weer in volle vaart verder langs rotspartijen in het water en de kust. In de verte zien we ook al Isle de Cano liggen waar we nog willen gaan snorkelen. Zou daar erg mooi zijn, met veel vissen, mantarays en kleine haaien.

Drake bay (eb)

Voordat de kapitein aan land gaat is hij nog zo attent om iedereen eerst te vragen om te betalen. Wel een tactische zet, want het is vanaf hier best ver zwemmen met je baggage. De kosten vallen enorm mee, had gehoord dat het 35 dollar p.p. enkele reis zou zijn, maar het blijkt om 15 dollar te gaan. Koopje.

Drake bay - het dorp

Het laatste stukje naar de wal toe is het wel in het water springen en met je baggage naar de kant waden. Gelukkig is de boot dichtbij het strand zodat je tot je knieen nat wordt, tenminste, als er geen grote golf aan komt.

Op het strand worden we snel opgepikt door Alex die ons naar ons appartementje brengt. Het is een mooie ruime kamer met een goedwerkende fan en eigen douche / WC en een koelkastje. Dat laatste is ook heerlijk, zeker met deze hitte, al zullen we de meeste drankjes wel kopen in het naastgelegen barretje waar we ook geluncht hebben en de kwaliteit was prima.

de enige weg van Drake Bay Village

Na het eten nog een tocht voor morgen geboekt, een hike van 5 uur met gids in het centrum van het gebied, vanaf rangerstation Sirena. Helaas moeten we om 6:00 uur vertrekken en dat betekent dat we ons uiterlijk 5:20 uur moeten melden op een andere locatie voor ontbijt. Dat wordt vroeg opstaan dus.

einde van de baai

‘s middags nog naar het strand geweest en een heerlijke strandwandeling gemaakt. Aan het einde van het strand ging een paadje het bos in. Onderweg komen we nog enorme bamboe planten tegen:

Hier en daar stond een pijl met daarop de verleidelijke woorden: playa. Uiteraard gingen we deze bordjes volgen. Na een tocht van 5 minuten op flipflops kwamen we er achter dat de playa nog 25 minuten lopen verder was. Toch maar gedaan, want het pad door het bos was relatief vlak en goed onderhouden.

de andere baai waar we naar toe gehiked zijn

Het strandje zelf was mooi. Hier veel meer golfslag dan bij Drake Bay. In het begin is het lekker zwemmen, maar ineens slaat de zee om en komt er een sterke stroming die je dan weer hard de zee op duwt en dan weer hard de zee in trekt, zo hard dat zelfs als je stevig staat, het lastig is om overeind te blijven. En als je omvalt, dan ga je hard mee. Een tijdje zo in de golven gespeeld en daarna het water uit, opdrogen in de zon en daarna terug.

Drake Bay (vloed) met vissers

Na de tocht door de bos bleek het strand van onze baai helemaal verdwenen te zijn. Kennelijk is het al bijna vloed. Slippertjes uit en door het water verder, het is niet diep. Alle tico’s lijken wel tevoorschijn gekomen te zijn om te gaan vissen. Dat gaat hier heel simpel, met een klosje garen een een haakje met een klein visje er aan. En met succes. Kort nadat we terug zijn en ik dit zit te tikken komt Alex (beheerder van onze lodge) terug met een enorme vis (leek wat op een zwaardvis) van meer dan een meter. Dat wordt de vis van de dag proberen, want die zag er goed uit.

De vis van de dag smaakte uitstekend. Nog geen uur nadat hij gevangen was lag hij al op mijn bord. Bijzonder genieten. Met het eten zit het hier in ieder geval goed. Nu vroeg slapen. Met de zon van vandaag en de biertjes bij het eten zal dat geen probleem zijn. Opstaan voor 5:00 uur is een ander verhaal…