Costa Rica

Weer een dag vroeg uit de veren om op tijd te zijn voor de guided tour door het nevelwoud hier. Vandaag gaan we naar Santa Elena Cloud Forest, het (aanzienlijk) grotere zusje van het meer bekende en vlakbij gelegen Monteverde Cloudforest Reserve.

Bij het opstaan geen nieuwe schorpioenen of andere nare beesten ontdekt. Het ontbijt is uitstekend en met nieuwe energie gaan we op pad. Wel eerst nog eerst 15 kilometer rijden naar het begin van het park (30 min). Met deze wegen is duidelijk waarom de lokale bevolking de voorkeur geeft aan dirt bikes.

Eenmaal aangekomen zijn er teveel mensen voor een groep en moeten 2 mensen met een andere groep mee. Maaike en ik bieden ons daarvoor aan met als apart gevolg dat de rest van de deelnemers van de andere groep niet komen opdagen zodat we per saldo een prive gids hebben. Onze gids, Orlando, is erg enthousiast en maakt ook foto’s voor Ansichtkaarten. Hij heeft ook een mooie verrekijker op een standaard bij zich waarmee je enorm op dingen kunt inzoomen. Dat blijkt geen overbodige luxe, want wildlife spotten hier is lastig, zelfs als je relatief dichtbij bent.

Met behulp van Orlando zien we evenwel een groene viper (slang) in een boom liggen. Het overige wildlife dat we hebben gezien bestond uit tal van bijzondere vogels, klein en groot.

Daarnaast ontzettend veel bijzondere bomen, begroeid met zoveel andere planten dat je de boom zelf nauwelijks meer kon zien gezien. Ook varens zo groot als bomen en veel meer. Overal lianen, wortels van andere planten etc., een groene oase, bijzonder.

Na deze enerverende tocht eerst langs de garage gereden (gisteren hadden we het er nog over dat we hoopten dat we dit deze vakantie niet nodig zou zijn, maar helaas). Daar in gebrekkig spaans uit geprobeerd te leggen dat ik een nieuwe ruitenwisser nodig had. Deze hadden ze niet, maar een pompstation een eindje verder gelukkig wel.

Na de lunch zijn we naar onze nieuwe overnachtingsplek gegaan. We worden ontvangen door een schattige Tico die ons de kamer laat zien. Ziet er prima uit, veel te groot voor wat we nodig hebben, 2x een eenpersoonsbed en daarnaast nog een tweepersoonsbed. Als Maaike en ik nog ruzie gaan maken deze vakantie, is dit het ideale moment.

Kort nadat we onze spullen gedropt hebben worden we opgehaald voor een tour over een koffieplantage geboekt die we rond lunchtijd geboekt hebben. Voor ons als echte koffie liefhebbers natuurlijk essentieel om te weten wat we naar binnen gieten. Blijkt een ontzettend leuke en ook leerzame tour te zijn. Leuk om te weten wat een goede koffie een goede koffie maakt en wat er allemaal moet gebeuren voordat je koffie hebt. Ook bijzonder dat het goedje, totdat het gebrand wordt, nagenoeg geen smaak heeft. Voor de echte highland koffieteler die de bessen met de hand heeft laten plukken, in de zon heeft laten drogen, is dark roast eigenlijk een belediging. Dat is hetzelfde als een goede steak well done bereiden.

wit = unroasted lichtbruin = light roast en donker = dark roast

We ontmoeten op de koffieplantage ook de zoon van de oorspronkelijke ontdekkingsreizigers die zich hier gevestigd hebben, Don Juan (geen grap) die er eind in de zeventig bijzonder kwiek uitziet.

Leuke bijkomstigheid van de tour was dat er ook nog een mini chocolade excursie bij zat, met niet alleen een korte uitleg waar chocolade van gemaakt wordt, maar ook daadwerkelijk ter plekke van gedroogde cacao bonen chocolade gemaakt werd. Smaakte prima. Ook nog sugercanesap en sugercane zelf geproefd.

Terug bij het hoofdgebouw van de plantage nog de verschillende roasts koffie geproefd. Smaakt inderdaad super.

‘s avonds nog gegeten in een hippe pizzatent. Ook prima eten, koken kunnen ze hier wel. Nog door het donker over de onverlichte onverharde wegen de weg naar onze overnachtingsplek teruggezocht en gevonden en daarna heerlijk slapen. Morgenochtend nog hiken in Monteverde en daarna door naar Rincon de la Vieja.