We bekijken het weer en de omgeving waar we zitten heeft het beste weer snel gehad. We willen nog meer van de omgeving zien, onder andere het gebergte in de buurt van Innsbruck en een paar andere interessante gebieden onderweg.
Maar niet nadat wij nog even lekker hebben gezwommen in de Bodensee.
We rijden (globaal) een route (door Oostenrijk) die omschreven stond in een campergids als interessante route.
Binnen een mum van tijd zijn we weer in Oostenrijk.
Onze eerste stop is de Rappenlochslucht, een kloof waar we wat over gelezen hadden in dezelfde gids.
De camper geparkeerd krijgen is nog een hele klus. Alle parkeerplaatsen zijn vol en zijn eigenlijk ook te klein voor de camper. Helemaal beneden is nog wel plek vrij, maar dat is twee kilometer extra lopen en dat trekken de meisjes niet.
Uiteindelijk stop ik op een parkeerplaats van een bedrijf voor een vrachtwagen vlakbij het beginpunt van de tocht en vraag aan de medewerker of ik daar kan staan. Eigenlijk niet, maar als ik uitleg dat ik dan 2 kilometer meer moet lopen en dat een 4- en 7-jarige dat niet trekken, mogen we er toch staan, als we maar over 2 uur weg zijn, want dan komt de vrachtwagen terug.
Dat is een goed plan. De tocht naar boven en terug zou ongeveer 1 uur en 15 minuten moeten zijn. Nu zullen wij er natuurlijk wel langer over doen, maar 2 uur moet te doen zijn.
Snel pakken we een tas met wat drinken en gaan op pad.
Eerst lopen we (natuurlijk) verkeerd, maar door een ondiepe rivier kunnen we met alleen de onderkant van de schoenen nat, de meiden tillend, weer snel op het goede pad komen.
Het pad klimt behoorlijk, maar de meiden piepen of klagen niet. Het helpt dat het grootste deel van het pad in het bos is met lekker veel schaduw. En dat Anika voorop mag scheelt ook.
Uiteindelijk komen we uit bij een grote waterval en een meertje er achter, waarschijnlijk een soort oude kleine stuwdam die voor het vervoer van water via buizen gemaakt is.
We lopen terug over de weg van planken die aan de rotswand vastgemaakt is en eten nog een ijsje.
Uiteindelijk is de 2 uur gegeven tijd bijna om en rijden we weer verder naar de volgende bestemming.
We rijden een stukje om via de plaats Mellau om het Bregenzerwald te zien. Daar is een indrukwekkende bergkam Kanisfluh met rotswanden die bijna verticaal uit de grond komen.
Onderweg zien we ook de rest van de route veel mooie en indrukwekkende landschappen.
Uiteindelijk mikken we op de enige camping in de regio met een positieve beoordeling. We komen daar aan net voordat de receptie gaat sluiten. Er is alleen nog plek op een veld net buiten de camping.
De camping is een soort vakantie resort met allerlei activiteiten en mogelijkheden. Heel erg toeristisch en niet ons ding. Dat wordt 1 nachtje in plaats van de meerdere die we eigenlijk van plan waren.
’s avonds spelen de meiden nog wat in de speeltuin en het aangrenzende fitnesspark terwijl ik de pannenkoeken bak. Dat kost in zo’n camper best veel tijd.
De pannenkoeken vallen in goede aarde. Na nog even spelen in de camper is het bedtijd voor de meisjes met natuurlijk eerst een verhaaltje.
We kijken nog even naar wat we de volgende dag willen doen en gaan dan – moe van al het moois dat we vandaag weer gezien hebben – lekker slapen.
Geef een reactie