Vandaag is een dag regen voorspeld. Maar het valt mee. ’s ochtends is het droog en kunnen de meiden los in de speeltuin. Anika springt zo lang en wild op de trampoline dat ze pijn in haar rug krijgt en tot haar grote verdriet moet stoppen met springen.

Het verdriet is van korte duur, want de eerste bui dwingt ons naar binnen.

Als het daarna weer even opklaart besluit ik een korte wandeling te maken. Volgens maps.me is er een pad naar een uitkijkpunt van de waterval. Dat lijkt me wel wat. De markeringen zijn wel vaag, want ergens start een pad midden in een stuk bos aan de overkant van het water waar een ander pad eindigt. Waarschijnlijk is er wel een brug.

Na een korte tocht door het bos volgt een klim naar de bodem van de waterval.

Daar kan ik de stroom van de waterval oversteken en vervolgens door naar het beginpunt van de op maps.me aangegeven wandeling.

Het pad dat ik wil volgen heeft evenwel een groot bord Gesperrt. Het pad is ook duidelijk niet onderhouden, de planten komen tot boven de knie.

Ik meen evenwel ook wat restanten van het pad / voetstappen te herkennen en besluit een stukje te verkennen of het pad nog wel te doen is.

Dat laatste blijkt het geval. Het pad is niet onderhouden, maar prima te doen.

Hier en daar is het pad wel erg steil. Gelukkig dat op het steilste stuk een ijzeren draad voor ondersteuning gespannen was.

Boven mooi uitzicht. Ik ben flink geklommen zo te zien.

Even verderop kom ik een jong stel tegen dat ook ongehoorzaam was geweest. Zij geven me nog wat tips voor het pad verderop. Dat is door de hoge begroeiing moeilijk te volgen, maar dankzij de verse voetstappen is het een stuk makkelijker.

Ik kom uiteindelijk uit bij een klein rotsplateau met mooi zicht op de waterval en de vlakte.

Het pad terug is ook even zoeken. Maar met enig geduld gaat dat prima.

Zelfs de zon laat zich nog even zien.

Eenmaal beneden begint het te regenen. Gelukkig had ik een regenjas mee.

In de camper zijn de meiden lekker aan het spelen.

Madouc doet een ingewikkeld spel waarbij al haar speeltjes naar een soort Dora bioscoopvoorstelling op de iPad gaan.

De meiden spelen heerlijk en er is ook tijd voor spelletjes en het bijwerken van de blog, de was, etc.

Helaas heeft het restaurant op de camping op woensdag een rustdag, dus wordt het toch zelf maar koken.

Na het avondritueel gaat iedereen lekker slapen. Morgen breken we de boel weer op en gaan we naar de Dolomieten.