26-7 Domica caves

Na een ochtend rustig aan doen willen we vandaag eerst langs het kasteel Spissky Hrad om daarna door te gaan naar de Domica grotten.

Eenmaal aangekomen bij Spissky Hrad zien we twee mensen onder het verkeer begeleiden. Er is een enorme stoet auto’s langs de kant van de weg geparkeerd van boven tot bijna helemaal beneden.

Wij mogen ogenschijnlijk doorrijden. Omdat we niet boven vast willen komen te zitten parkeren we de camper eerst halverwege aan de kant van de weg om de situatie te bekijken. Maar eigenlijk hebben we niet goed nagedacht, want we moeten wel naar boven om daar te keren als we ooit weer weg willen. Dus rijden we door naar boven en wonder boven wonder zijn daar een aantal aparte parkeerplaatsen voor campers en bussen. Mazzel, want dat scheelt een heel eind de weg op klimmen.

We lopen de resterende weg naar de ingang van het kasteel op om daar te stuiten op een enorme rij mensen die het kasteel willen bezoeken. Wij hebben geen zin om daar heel lang op te wachten en bovendien is het dan ook veel te druk binnen. We besluiten het kasteel uit te stellen tot een ander moment en op weg te gaan naar de grotten.

De weg die onze routeplanner heeft uitgekozen is erg… interessant. Wat een smalle wegen en wat een geslinger. Het is een wonder dat de meiden achterin niet hoeven te spugen, al doet papa wel zijn best om de vele bochten zo netjes mogelijk te nemen.

Van de kleine anderhalf uur rijden van Spissky Hrad naar Domica rijden we meer dan een uur dit soort geslinger. En omdat dit een duidelijk minder vaak bereden route is, moeten we ook nog rekening houden met overhangende takken die de zijkant van de camper kunnen raken. Daarom zoveel mogelijk in het midden van de weg rijden, maar bij bochten uiteraard weer netjes op de eigen baan.

Hoewel ik niet hard rij, komen we weinig auto’s tegen (gelukkig) en vergaar ik ook geen enorme stoet fans achter mij.

Eenmaal bij de Domica grotten aangekomen zijn we net op tijd voor de 15:00 ronde door de grotten. Dat scheelt weer een uur wachten.

In de grotten is het mondkapjes op. Het is lekker koel.

We genieten van het moois dat we zien, al voelt het wel allemaal wat gehaast. We moeten flink doorlopen van de dame van de organisatie die de hekkensluiter is. Dat past niet altijd bij de foto wensen. Als we niet genoeg opschieten doet ze gewoon het licht uit, wat eerlijk gezegd goed werkt om de vertraging wegens foto’s weg te werken. In het donker is er weinig te fotograferen.

Zoals we bij de entree al hadden kunnen lezen zit de tocht met de boot er helaas niet in. Zag er super spectaculair uit, maar er is te weinig water in de grot. De meiden zijn ook teleurgesteld, want die hadden zich erg verheugd op een boottochtje in een grot.

We lopen de ronde verder en er is veel moois te zien. Tijdens de uitleg (uitsluitend) in het Slowaaks heb ik tijd genoeg om foto’s te nemen.

Na afloop rijden we een wat betere weg terug naar de camping. Daar eten we wat in het restaurant en gaan dan terug naar de camper. Die avond weer aardig wat regen.