8 juli 2017 – Laugavegur dag 3 – Alftavatn – Emstrur

Na een nacht goed slapen (oordoppen helpen en een degelijk bed ook) op weg naar de derde overnachtingsplek, emstrur.

Iedereen lijkt doodop en nog te knorren in de slaapzaal. Ik maak beneden vast mijn ontbijt, tanden poetsen etc. Als ik terugkom zijn er al meer mensen wakker en kan ik zonder problemen herrie maken en mijn rugzak verder inpakken en op stap.

Het begin van de tocht loop ik gelijk in een enorme groep wandelaars zonder rugzak. Als we even verderop bij een bruggetje komen kom ik er achter dat ik de nacht ervoor de rivier voor niets doorgewaad heb.

Omdat alle mensen van de groep op elkaar moeten wachten kan ik er snel langs en maak ik vrij rap wat meters zodat ik niet de hele tijd met zo’n luide groep in de buurt loop.

Het landschap is super en ik geniet met volle teugen.

Even verderop is de eerste river crossing. Een ondiep riviertje waarbij het water tot de enkels komt (overigens wel gemeen koud). Dat betekent schoenen uit, broek afritsen, waterschoenen aan en de rivier door.

Vrij gemakkelijk stap ik door het koude water. De groep met de dagrugzakjes heeft me inmiddels ingehaald maar het oversteken van de rivier gaat daar onder begeleiding en zo traag dat ik die voorlopig weer kwijt ben.

Het groene landschap met een watertje begint te klimmen en langzamerhand laten ook andere kleuren zich zien.

Het zonnetje breekt goed door en inmiddels loop ik in rent-shirt (met daaronder een hemd) verder in de zon, met korte broek want de broekspijpen heb ik niet meer aangeritst.

Na een tijde lopen bereik ik Hvangill , een andere mogelijke overnachtingsplek. Een mooie plek tussen de bergen in een lief dal tussen een aantal stroompjes.

Na een korte break in Hvangill ga ik verder en kom ik bij een grote loopbrug over een woest kolkende rivier. Aan de overkant zie ik pas dat dit gevaarte op zijn plek wordt gehouden door wat grote stenen die op de houten palen die de brug op zijn plek houden zijn gestapeld.

De tocht daarna gaat door een totaal ander landschap, alsof de rivier een scheidslijn is. Zwart / grijs puin en stof vormen hen pad langs zwarte bergen.

Om het verschil in landschap nog verder te accentueren gaat het nog lichtjes regenen ook. Voor de zekerheid raincover over de rugzak en regenjas aan. Was uiteindelijk de vraag of dat nodig was, want was een betrekkelijk kort en licht buitje.

Het is een flink eind door de zwarte stenen puin en gras. Door de dreigende bewolking komt het landschap nog surrealistischer over dan het al is.

Na een lange tocht door dit zwarte desolate landschap volgt een diepe rivierdoorsteek met een sterke stroming. Ik zoek een goede plek uit, waar de rivier het breedst is (want daar is her minder diep) en steek daar over. Dat gaat zonder veel problemen, al komt het water wel tot net boven m’n knie.

De tocht daarna is weer vrij lang door een zwart landschap. Des te meer bijzonder op ineens een groene oase te zien langs een sterk stromende rivier.

Hier ontmoet ik ook een paar kamergenoten van de hut van de dag ervoor.

Na een lunch van noten en een mueslireep gaan we verder door een zwart landschap met groene bergen en daarachter een reusachtige gletsjer. Mooi om te zien.

Het pad kronkelt omhoog en omlaag en levert nog een reeks mooie vergezichten op. Na nog een rivercrossing die je ook zou kunnen boulderhoppen met behulp van een stok voor evenwicht (die heb ik niet) volgt een eindeloze vlakte zwarte stenen en gruis.

Eerst vlak, maar daarna verandert dit in steeds grotere heuvels. Volgens de gps heb ik er al meer kilometers opzitten dan de. Tocht lang is. Kennelijk schatten ze in IJsland de afstanden die ze op bordjes zetten.

Na iedere heuvel denk ik dat we er zijn, maar dat blijkt niet het geval. Het geeft een eerste idee hoe het kan voelen om in de buurtje van Askja te hiken, dan heb je meer dan een dag dit landschap.

Eindelijk zie ik vanaf de top van een. Erg een gletsjer liggen en daar vlakbij ligt de hut.

Daar het gebruikelijke inchecken en even de voeten rust geven.

Ik eet m’n laatste appel en na nog wat meer rusten ga ik met twee stelletjes mee naar een kloof in de buurt.

God wat is het hier mooi. Daar in helpt ook wel dat de zon vol staat te schijnen en de wind is gaan liggen.

Het is een gezellige rondtocht. Na de kloof ga ik verder met een Amerikaans stelletje een loop afmaken terwijl het Chinese echtpaar dat mee was terug gaat naar de hut.

Her landschap wordt nog mooier en het uitzicht is geweldig. Een kloof, waterval en berglandschap en een gletsjer die glinstert in de volle zon. Het is echt super en ik vergeet de pijn in mijn voeten.