Niet al te best geslapen, maar dat was te verwachten als je zoveel vroeger dan normaal gaat slapen. Was rond 21:30 hier, dat is 19:30 thuis. Al met al veel korte stukken geslapen. Opblaaskussen was groot succes.

Nadat ik lang genoeg genegeerd had dat ik moest plassen toch maar gegaan. Koplamp op en door het donker in de kou een weg banen naar je toiletgebouw met niet meer dan een gat in de grond. Dat is wel afzien.

Enigszins opgelucht toch nog uurtje of wat kunnen slapen voor het kamp wakker werd.

‘s Ochtends ontbijt met porridge (eetbaar maar niet lekker). Eten ziet er uit als de slijmerige drab uit de film The Matrix. Daarna wat lekker fruit en zoete aardappel. Laatste is verg droog en moeilijk weg te krijgen. Nog meer drinken.

Daarna op pad (tas moesten we voor t eten al pakken) en op weg naar boven.

Vandaag moeten we 900 meter klimmen over een top van ca 3700 meter om dan af te dalen naar Shira camp op 3500 meter.

De tocht zelf gaat redelijk steil omhoog, zeker als je meeneemt dat we onderweg ook flinke stukken weer moeten dalen en het hele stuk 8-9 kilometer lopen is. Een hoop hoogtemeters.

Onderweg drink ik als een dolle en weet zowel mijn 3 liter Camelbak als mijn drinkfles helemaal leeg te krijgen. Met alle thee bij ontbijt en wat ik vanavond nog te drinken krijg red ik die 4-5 liter wel. Wellicht daarom ook nog geen last van de hoogte.

Het gaat goed en onderweg heb ik even bereik voor contact met het thuisfront en zowaar kon ik – denk ik althans – ook Polarsteps updaten.

Even na dit hoogste punt hebben we (eindelijk) mooi zicht op Kilimanjaro, voor een groot deel uit de wolken. Imposante berg. Het lijkt vanaf hier heel ver weg en onvoorstelbaar hoog.

We leren wat Swahili. Naast Jambo, ook asanto sana (hartelijk dank), kaka, dada (broer, zus). Dragers zijn soldier rock. Ik ben Kaka Mkubwa) (groot, volwassen) in tegenstelling tot (eito kaka) (oudere broer). Ook even gevraagd wat baas is (Tajiri), dus dat wordt mijn nieuwe aanspreektitel. Tajiri Mkubwa,. Klinkt wel als een foute dictator.

In het kamp aangekomen staan de tenten al klaar. A room with a view, want ik kijk precies uit op Kilimanjaro.

De lunch is royaal. Fruit vooraf en kip met friet en koolsalade. Alles gewassen met gekookt water (lauwe koolsalade dus). Wel netjes dat ze dat zo doen, voorkomt dat je ziek wordt of diarree krijgt. Erg onpraktisch op de berg, zeker met deze toiletten.

Tot zover geen centje pijn wat hoogteziekte betreft en al het trainen op de stairmaster wordt nu ook beloond. Vrij gemakkelijk red ik t tot boven.

Mijn reisgenoten gaan wat minder goed. Eerst had een van hen wat last op de berg en nu heeft de ander koppijn en voelt zich niet lekker in het kamp. Maar even kijken of dat goed blijft gaan.

We hebben de middag vrij, maar in het kamp is niet veel te doen. Dus maar rust nemen. Er is bijna geen schaduw, maar gelukkig wel een klein beetje achter de tent. Het is verleidelijk in de zon met een windje te gaan zitten, maar dan verbrand je levend.

Even Polarsteps bijwerken en daarna maar wat chillen. Even kijken wanneer dit te uploaden is. Oordopjes in (ze zijn top, dank Maaike!) en even kort tukje doen. Ondertussen de accu opladen met zonnepanelen.

Zowaar een paar spatjes regen. Mag geen naam hebben. Meer dan 20 druppels per m2 was het niet.

Klop Klop. Daar is het teiltje warm water voor het wassen. Dat was hard nodig want door het zweten en de wind was er een hoop stof blijven plakken. Stof gaat overal zitten.

Aan het einde van de dag trekken de wolken weg en laat Kilimanjaro zich weer in zijn geheel bewonderen. Ook de hoogste top in de verte is nu zichtbaar.

Als de zon ondergaat is het weer etenstijd.

Eerst pinda’s en drinken als snack, daarna heerlijke soep, en vervolgens nog rijst met een soort viscurry. Dat gaat er na zo’n zware dag als vandaag wel in.

Mijn reisgenoten lijken wat opgeknapt gelukkig. We krijgen uitleg over de volgende dag en hebben 2 opties. Of iets langzamer stijgen, of we slaan een dag over en dan hebben we of een dag speling bij de top, als iemand zich toch niet lekker voelt of als het weer tegen zit. Ook kunnen we er dan voor kiezen wat langzamer naar beneden te gaan zodat we niet en de top hoeven en daarna ook nog 3000m dalen (maar in plaats daarvan 2000m).

Dat lijkt ons wel een goed plan.

Als ik ‘s avonds de tent in wil ligt er een laagje vorst op. Wordt hier behoorlijk koud ‘s nachts. De sterrenhemel is in ieder geval mooi. Maar met de kou wordt het vanavond wel afzien met het toiletbezoek.

Morgen weer vroeg op, dus ga maar proberen wat bijtijds te pitten.