Geluk zit in kleine dingen, zoals een koekkie

Vandaag lekker relaxed aan gedaan. Om een uur of 9:30 klaar met ontbijt en daarna nog tijd bij huisje gehangen voordat we op weg zijn gegaan naar ons tripje: een vulkanisch gebied bij Krafla.

Het is hier voor Ijslandse begrippen tropisch warm, vandaag wordt het hier 19-20 graden. De korte broek die ik meegenomen had just-in-case (maar ik niet verwacht had te kunnen gebruiken) komt toch nog van pas.

We stoppen nog bij een mooi uitzichtpunt op Lake Myvatn, maar vanwege de mugjes blijven we daar niet te lang staan (Mu is mug en Vatn is meer, dus Myvatn betekent muggenmeer, what’s in the name…)

Voordat we naar Krafla rijden maken we nog een korte omweg naar en zwemgrot (Grjotagja). Daar valt evenwel weinig aan te zien, aangezien het een plas water in een flinke scheur in een rots is (met mugjes!). Gelukkig hebben we niet de wandeltocht van 1,5 uur naar dit punt gedaan en zijn we er met de auto naar toe gereden, anders was het een teleurstelling geweest.

We laten de zwemgrot voor wat het is en gaan door naar Krafla.

De toegang naar Krafla loopt langs een geothermische energiecentrale, hetgeen het gevoel geeft alsof je een kijkje gaat nemen bij een fabriek. Maar als je even verderop parkeert en het landschap inloopt ben je dat direct weer vergeten.

Het landschap is telkens afwisselend en de grote diversiteit aan kleuren in het landschap leveren mooie plaatjes op.

We schieten dan ook genoeg foto’s.

Ook het contrast tussen relatief jong zwart lava waar nog niets op wil groeien en een groene zee van mos of andere planten er tussen die het toch gelukt is een voedingsbodem te vinden is mooi.

De omgeving is onwerkelijk en heeft wel wat weg van het lopen op een andere planeet.

Op veel plaatsen komt er stoom uit de grond en vaak ook vlak langs of zelfs op het pad.

Wel jammer zijn de hinderlijke vliegjes die gelet op de nabijheid bij het meer Myvatn hinderlijk om je heen vliegen, vooral als je stil blijft staan.

Maar als we niet te lang stil blijven staan en geregeld doorstappen is het prima te doen.

We lopen nog in de restanten van een kleine krater en vervolgen een pad omhoog naar de top.

Zelfs rond de top komt de stoom nog uit allerlei gaten en rotsspleten omhoog, hetgeen je wel doet afvragen hoe stabiel de grond waar je op loopt eigenlijk is.

Voor de geologie-liefhebber is dit wel het walhalla met alle verschillende soorten lava en gesteente.

Hieronder nog de resterende foto’s van het landschap die we maakten.

Na Krafla gaan we terug naar Husavik. We rijden nog een klein stukje door op zoek naar het beginpunt van een wandeltocht naar een vuurtoren waar ook papagaaiduikers zouden moeten zitten. De vuurtoren vinden we wel (niet bereikbaar met de auto), maar het beginpunt van de wandeling niet.

We laten het maar zo en besluiten wat eten op te pikken in Husavik en dan door te rijden naar ons huisje. Onderweg nog wel een paar mooie vergezichten meegepikt.

Bij ons huisje genieten we weer van het uitzicht. We lopen het terrein nog wat rond en maken ook daar nog een paar foto’s.

Wat een mooie locatie. Dat is goed uitgepakt, blijft toch altijd gokken als je het boekt via internet, maar TripAdvisor is dan wel handig.

Daar hebben we ook nog gekeken of het mogelijk is de westfjorden te bekijken, maar dat is echt te ver weg om met de auto te doen, dus dat laten we zitten.

Anika laat zien wat ze van Dora heeft geleerd: “op de kaart , op de kaart, op de kaart.”

Morgen zou het weer mooi weer moeten zijn en zijn we van plan een whale watch tochtje te gaan maken. We zullen zien. Ondertussen boort de lava van de vulkaan zich een paar kilometer onder de grond steeds verder een weg naar het noorden en is inmiddels al 12 kilometer onder het ijs van de gletsjer vandaan.

Als er een uitbarsting komt dan wordt het waarschijnlijk een reguliere uitbarsting met rondspattend lava etc. en niet de overstromingen als gevolg van een uitbarsting onder de gletsjer, maar zeker is het allemaal niet. Voor de liefhebber, meer info is te vinden op de website: http://en.vedur.is/earthquakes-and-volcanism/articles/nr/2947 .

De dreiging lijkt in ieder geval geenszins over te zijn, want alles blijft code oranje en de eerder afgesloten wegen blijven afgesloten.