Vandaag hebben de meisjes een dagje lekker in het huisje, beetje lezen, spelletjes doen et cetera en mag papa alleen op stap voor een lange wandeling. Ik had gezien dat Valle delle Ferriere hier in de buurt ligt en dat zou een mooie tocht moeten zijn.

Eerst van Atrani lopen naar Amalfi waar deze tocht begint. Vervolgens eerst heel Amalfi door. Een mooi maar erg toeristisch stadje.

Aan het einde van de stad begint de trail die best goed is aangegeven: Valle delle ferriere. Dat is een vallei waar oude ijzerfabrieken staan, die inmiddels vervallen en overgroeid zijn.

Na een flink stuk klimmen duikt het pad al het groen in. Niet heel veel later kom ik de eerste vervallen gebouwen al tegen. Indrukwekkend en niet zonder risico, want er zijn diepe schachten die naar een paar verdiepingen lager gaan die gewoon open liggen. In de buurt is ook een waterval. Erg mooi en ook erg weinig mensen op het pad.

FILMPJE TOEVOEGEN

Het pad volgend kom ik langs nog een aantal watervallen, nog meer vervallen ruïnes, soms nog grotendeels intact en erg groot en uiteindelijk ook nog een huisje waar nog stroom wordt opgewekt met het stromende water. Dat verklaart waarschijnlijk ook alle waarschuwingsbordjes met oppassen> 20.000 volt. Je kan zo door de ruïnes heel lopen en af en toe voelt het alsof je in de intro zit van een soort avonturen film vlak voordat ze zich in een van de vele gaten in deze ruïnes naar beneden laten zakken.

FILMPJE TOEVOEGEN

Nadat ik op een T-spliting gekomen ben kies ik er voor nog naar een soort verborgen vallei te gaan. Daar moet je een beperkt entree betalen om een hoge waterval en een waterval die over de hele bergwand langs allerlei begroeiing naar beneden komt te zien.

Ik klim en klouter nog wat omhoog om te kijken waar de kloof naar toe gaat, maar als het pad zodanig krap wordt dat ik eigenlijk alleen nog maar achteruit terug kan besluit ik dat dit genoeg geweest is en keer om.

Daarna is het even zoeken naar de vooruit. Het makkelijkste is het om de weg terug te nemen, maar ik wil niet hetzelfde pad nogmaals lopen, dus kies ik voor een alternatieve route via een dorpje in de bergen.

Het is nog best een klus, ik heb namelijk een GPX-bestand dat hier en daar een andere kant op gaat en die probeer ik maar te volgen. Maar dat is niet altijd de meest logische route. En ook niet altijd meer actueel. Delen van de route waren ingestort, maar je kon er met enige behendigheid wel langs. Vervolgens kon je vanaf de andere kant zien dat de route daar was afgezet. Lekker handig…

Uiteindelijk loop ik een hoop om, maar uiteindelijk vind ik het pad wel en kom ik langs nog een mooie waterval en loop vervolgens hoog over de berg terug naar beneden naar Amalfi, langs Pontone, een leuk schattig dorpje in de bergen.

Op weg naar beneden sein ik de meisjes in, zodat we elkaar in Amalfi kunnen ontmoeten om Amalfi nog gezamenlijk even te verkennen. Ondertussen probeer ik de Amalfi Spritz uit, een cocktail van prosecco, limoncello en spuitwater. Mwoah.

Met de meisjes kijken we Amalfi rond en eten we lekker een ijsje. Daarna gaan we terug naar Atrani om daar nog even lekker te eten. Vervolgens lekker slapen. Morgen laten we Atrani al weer achter ons…