’s ochtends niet al te laat vertrekken. Uiteraard nog wel een kort bezoek aan de speeltuin voor we vertrekken, zodat de meisjes lekker de benen kunnen strekken voor de lange autorit.

We moeten nog heel Italië oversteken naar Napels vanaf onze bestemming, want rond een uur of 19:00 zouden we vliegen. Rekening houdend met de tijd die nodig is om in te checken, auto in te leveren et cetera, gokken we er op dat we op de weg terug naar Napels nog wel langs Vesuvius kunnen rijden.

Dit zouden we aan het begin van onze trip als onderdeel van een georganiseerde trip doen, maar dat was er toen niet van gekomen vanwege het slechte weer.

Maar er is wel wat meer voor nodig dan wat slecht weer om ons van de top van Vesuvius vandaan te houden. Direct nadat onze tocht geannuleerd was nieuwe kaartjes geboekt, eerst voor de toegang boven (vast tijdslot) en daarna voor de parkeerplaats beneden (paar dagen later toen we auto hadden, want je moet wel het kenteken weten!).

En het heeft gewerkt. De route naar de ingang van het park voor Vesuvius zelf was nauwelijks om ten opzichte van rechtstreeks naar de luchthaven rijden. Uiteraard was de kronkelweg naar boven wel om.

Maar omdat we een wat vlucht later op de dag gepland hadden redden we het allemaal (als het goed is) net.

Nog een behoorlijk stukje klimmen naar boven en omdat we natuurlijk ook weer niet heel veel tijd hebben (je voelt toch wel een beetje de druk van het moeten halen van een vliegtuig), stappen we flink door. De meisjes doen het ook prima. Uiteraard hebben we ze gelokt door te zegen dat dit de vulkaan van Zwarte Magica is en dat zij goed moeten kijken of ze haar soms ergens zien.

De fumarolen op de top van de vulkaan rookten ook nog, wat er op duidt dat de vulkaan dus nog steeds enigszins actief is. Blijft fascinerend om te zien. Ook enorm diepe en steil aflopende krater.

Mooi uitzicht op de top, volle bak zon, dus warm zat en genoeg risico om nog even te verbranden.

We staan overigens op de kraterrand in de grotere krater op zo’n 1180 meter. Bizar om te bedenken dat deze vulkaan ooit bijna 3x zo hoog was en in een geweldige uitbarsting tot 1/3e is teruggebracht, een uitbarsting bijna 2000 jaar geleden.

Als je vanaf de top uitkijkt op Napels en alle andere steden zo dichtbij, dan is het een kwestie van tijd voordat er weer een stad bedolven zal worden. Dat is onvermijdelijk. Gelukkig hebben we nu goede meetapparatuur die zaken kunnen voorspellen, maar tegen houden doe je het niet.

Op de top scoren we zowaar nog wat souvenirs en dan snel naar beneden, want anders missen we onze vlucht.

Op de luchthaven nog wat eten kunnen scoren.

Vanwege het t slechte weer nog een uur extra moeten wachten in het vliegtuig voor we eindelijk vertrokken. Dus kwamen we ook dik een uur later aan in Frankfurt, waar in een file op weg naar de gate stonden.

Gelukkig hadden we niet de stress die veel andere passagiers wel hadden om hun aansluitende vlucht nog te halen. dat is weer een voordeel van het vervallen van vluchten en het regelen van een alternatief via Frankfurt.

Gelukkig was de bagage nog wel op tijd voor onze vallet-afspraak om de auto op te halen.

Daarna nog 4 uur door de regen in het donker terug naar huis. Met een koffiepauze en chauffeurswissel wisten we de oogjes lang genoeg open te houden en arriveerden we veilig thuis. Kort nachtje, want morgen is t weer school en werk. Gelukkig hebben de meisjes achterin de auto nog wel kunnen slapen.