Kort nachtje. ’s Ochtends vroeg uit de veren om – later dan de planning was – 4:30 in de auto te zitten op weg naar Schiphol. De trip naar Schiphol toe gaat voorspoedig.
Auto geparkeerd op P3 en vervolgens met de bus naar de vertrekhal. Daar best lang in de rij gestaan. De rijen waren niet eens zo heel lang, maar er was weinig personeel (weinig balies open) en alle online mogelijkheden om in te checken e.d. werkten niet. Ook de self check-in was niet te combineren met bagage, dus toch maar aansluiten in de rij.
Terwijl we in de rij staan vangen we al op dat de vlucht overbooked is. Mensen worden op de wachtlijst geplaatst en krijgen hun bagage mee, afwachtend of zij nog mee kunnen of omgeboekt moeten worden op een andere vlucht. Wij hebben de stille hoop dat dit lot ons bespaard kan blijven omdat wij een aansluitende vlucht hebben van dezelfde maatschappij die we dan zeker gaan missen.
Eenmaal aan de balie krijgen de medewerkers net de instructie dat ze iedereen die maar 1 minuut te laat is moeten weigeren. Eigen schuld, dikke bult. Ook een manier om toch weg te komen met je dubbel verkochte tickets.
Wij mogen uiteindelijk door. Door alle vertraging moeten we nog opschieten naar de security, maar dat gaat betrekkelijk snel. We scoren nog een koffie voor onderweg en gaan dan door naar de gate.
Net nadat we bij de gate aankomen krijg ik een SMS dat onze vlucht 30 minuten vertraging heeft. Pas een kwartier later verschijnt deze informatie ook op de borden.
Gelukkig hebben we meer dan een uur overstaptijd op Frankfurt, dus dat lukt met een half uur vertraging ook nog wel. We zijn immers al door de security dan.
Vlucht naar Frankfurt is een kort stukje. Overstappen gaat ook soepel, maar veel tijd over hebben we niet. Als we bij de gate aankomen begint het boarden al.
Het vliegtuig naar Ivalo heeft evenwel een lekke band, dus die moet vervangen worden. Al met al een vertraging van in totaal een uur nu.
De vlucht naar Ivalo gaat wel weer soepel en door het heldere weer ook mooi uitzicht over de weidse vlaktes met bossen in de sneeuw.
De luchthaven ligt er ook mooi bij.
Eenmaal geland is het wachten bij de bagageband. Wachten wachten en nog eens wachten. Het is een klein vliegveld en de weg naar buiten is niet veel meer dan een schuifdeur onder een bordje ‘nothing to declare’ door.
Het wordt nothing to declare, want onze bagage is ergens in Frankfurt achter gebleven lijkt het. Dus via website formulier invullen en de bus in op weg naar Utsjoki. Dat wordt nog best een dingetje, want we hebben niet veel in de handbagage (max 8 kg) en zeker geen kleding. Gelukkig hadden we wel alvast de muts en dunne handschoenen in de handbagage gedaan voor als het heel koud zou zijn bij aankomst. Maar reserve kleren hebben we nu niet.
De busrit naar Utsjoki is lang. Onderweg nog een mooie zonsondergang. Af en toe lijkt het te sneeuwen of het is stuifsneeuw door de wind. Het is hier in ieder geval een witte wereld. Het schiet niet echt op met de bus en we zijn al met al ongeveer 3 uur aan het rijden.
Het is al donker als we aankomen bij ons huisje. We melden ons – 2 uur later dan gepland – bij het restaurant / receptie. Engels is moeilijk voor Finnen (net zoals fins moeilijk is voor ons) en we zien de dame achter de balie wat worstelen als wij vragen of er morgen activiteiten gepland zijn en of dat wel gaat zonder onze bagage / kleren. Conclusie: bij het ontbijt meer opheldering.
We krijgen de sleutel voor het huisje en gaan daar eerst even kijken. Mooi ruim blokhutje, met 4 slaapkamers, keuken, een ruime woonkamer met uitzicht, een open haard, sauna en buiten nog een hottub. Van alle gemakken voorzien. Dat is wel lekker, omdat we iedere dag in de middag weer terug zijn van een activiteit en ons dan de rest van de dag daar moeten vermaken. Internet (wifi) is wel belabberd. Waarschijnlijk door de hoeveelheid gebruikers.
Daarna gaan we nog naar het restaurant om daar te eten. Op weg naar het restaurant zien we evenwel al het noorderlicht. Prachtig om te zien, wel lastig om vast te leggen op de foto. En wat is het verdomde koud om foto’s te nemen! Want handschoenen moeten uit om een beetje goede foto te kunnen maken.
In het restaurant is het prima eten. Fish and chips. Lekkere salade vooraf en een soort cheesecake met bosvruchten toe.
Na het eten is het noorderlicht er nog steeds, zelfs iets feller dan eerder. We genieten er nog even van, zo lang als we in onze outfit de kou kunnen trotseren en gaan dan lekker het warme huisje wel in.
We zijn gesloopt. Gelukkig lijken de koffers wel weer gevonden en maken we uit de website op dat ze via een andere vlucht over Helsinki naar Ivalo komen. Die vlucht zou vanavond rond een uur of 21:00 aankomen. Met een beetje geluk hebben we dan morgen onze bagage weer.
’s avonds liggen we vrij snel op bed. We zijn allemaal best wel moe van deze reisdag en alle indrukken. Best wel gekke dag als je het op een rij zet. Hoop gedoe om hier te komen, maar wel beloond met noorderlicht.
Wat een fascinerende hemelfotos ….èn daarna nog noorderlicht….!