Vandaag gaan we naar de Arctische kust in Noorwegen. We hadden ons evenwel vergist in de tijd, we vertrekken niet 10:00 uur, maar 9:00 uur, dus alsnog haasten bij ontbijt.

Een mooie tocht door een fantastisch wit landschap met onderweg ook een soort bevroren watervallen (geen waterval, maar als een waterval bevroren smeltwater dat weer bevroren is).

Eerste stop is bij het meest noordelijke punt van Finland en de Europese Unie. Een rotsblok met een plaatje er op en een gastenboek. Aan dat circus doen we gewoon mee. Zijn we toch in de noordelijkste uithoek van de Europese Unie geweest.

Daarna rijden we door naar Nesseby, een vissersdorpje aan de Noorse kust.

Het landschap onderweg mag er wezen. We hebben geluk met het weer, het zonnetje schijnt.

Vlak voor we aankomen hebben we een mooi uitzicht over de baai.

We schieten een hoop plaatjes. Het voelt hier echt als het einde van de (bewoonde) wereld.

Ook de drone maakt nog even een rondje.

Daarna gaan we naar een Sami museum in de buurt. De meiden (vooral Anika) kijken hun ogen uit.

Na het museum is het tijd voor de rit terug. Weer langs het mooie landschap, dit keer vanaf de andere kant bezien en met wat ander daglicht.

Terug in Utsjoki is het tijd voor sneeuwpret. Met z’n allen lekker sleeën. Lekker in het zonnetje.

Lekker simpel sleeën.

Met z’n tweeën op een slee om nog harder te gaan

En aan het einde van de dag ook nog een mooie zonsondergang.

’s nachts nog op noorderlicht jacht geweest. Met de felle maan en de toch nog aanwezige bewolking was er nog wel wat te zien, maar wel zwak vergeleken met eerdere dagen.

Blijft mooi. Door het maanlicht en de witte sneeuw is het buiten nog behoorlijk licht. De foto’s zijn van rond middernacht. Geeft ook een beetje een idee hoe het hier in de winter zonder dat de zon opkomt moet zijn. Dan is de maan een belangrijke lichtbron.