19 augustus 2017 – Musea en het dak van Oslo

Voor Oslo hebben we nog geen echt idee wat we willen zien. Bij het ontbijt maken we een paar keuzes gebaseerd op het weer. Vandaag willen we naar het Vikingmuseum en Holmskollen, het bos net boven Oslo met mooi uitzicht op de stad.

Zo gezegd zo gedaan. Na het ontbijt rijden gaan we met de bus naar een schiereiland waar het Vikingmuseum is. Een kaartje voor de bus konden we kopen in de 7/11.

In het museum staan een paar ontzettend goed geconserveerde oude Vikingschepen van meer dan 1200 jaar oud.

Bizar om te beseffen dat ze met deze relatief kleine boten de oceaan overgestoken zijn.

De boot is met een kennelijk belangrijke leider mee begraven. Naast de boot zijn er ook een kar, een slee en veel gebruiksvoorwerpen meebegraven in een grote grafheuvel. Alles is daardoor heel goed bewaard gebleven..

Bijzonder ook om te zien hoe al deze zaken, vooral de boot, de slee en de wagen, met houtsnijwerk bewerkt zijn.

Alles maakt veel indruk op Anika die volgt met een eindeloze stroom vragen. “Waar is dat dan voor? En waarom is er een hondekop op de slee gemaakt? En waarom hebben ze die meneer dan begraven met een boot? En is hij nu naar een andere wereld?”

 Anika houdt niet meer op met vragen en het is leuk om te zien wat een indruk dit alles op haar maakt.

In de souvenirshop laten we ons verleiden om een bordspel zoals dat beweerdelijk door Vikingen gespeeld werd te kopen (nemen we met een korrel zout), maar het ziet er leuk uit en kan best interessant zijn om te spelen.

Daarna lopen we een paar honderd meter naar het Folksmuseum, een open lucht museum waar ze gebouwen uit de historie van Noorwegen hebben nagebouwd.

Leuk om te zien en ook erg leuk voor Anika die haar ogen uit kijkt. Een aantal gebouwen mogen we ook in en in sommige van die gebouwen doen ze voor hoe het leven in die tijdsperiode was.

Bijvoorbeeld hoe een plat brood gebakken werd op een plaat voor een houtvuurtje. En dat brood mag je dan ook proeven.

Er is ook een mooie staafkerk van hout nagebouwd uit een andere regio.

Madouc dartelt vrolijk rond.

Ze weet zich aardig staande te houden op het oneffen terrein, al is ze soms nog wat onvast ter been.

Er is ook nog een voorstelling van volksmuziek en lokale dans.

De gebouwen lopen van de Vikingentijd tot begin 20e eeuw.

En er is ook nog een kleine speeltuin met een schommel tot groot plezier van Anika en Madouc.

In de souvenirshop kopen we een wat onhandig groot souvenir waardoor we op weg naar onze volgende bestemming even langs het hotel moeten om dit souvenir daar achter te laten.

Maar om bij het hotel te komen is nog wel een dingetje. Want ons OV-kaartje blijkt niet meer geldig en bij het museum verkopen ze die niet. Wel bij een ander museum een paar haltes verderop, maar dat is 20 minuten lopen. En in de bus kan je alleen met contant geld betalen, maar dat hebben we niet (deze hele vakantie ook nog niet gebruikt).

We besluiten een lift te pakken naar dat museum om daar een kaartje te kopen. Van de buschauffeur mogen we gewoon meerijden. Daar kopen we een kaartje terug en na een pit stop in het hotel gaan we verder. Madouc is dolblij dat ze zelf op de stoel mag zitten en busje rijden.

Volgende stop is Holmenkollen, het bos boven Oslo met uitzicht op de stad. We pakken de metro die maar liefst 500 meter klimt en niet al te lang nadat we opgestapt zijn een mooi uitzicht geeft.

We stappen uit bij de halte Vokskollen en lopen dan een heel stuk door het bos. Het is best drassig en dat betekent dat Anika stukjes getild moet worden, tot haar groot plezier. Madouc zit relaxed op de rug van mama en heeft het zondermeer naar haar zin.

Via een meertje lopen we met een boog lopen naar het volgende metrostation Frogneseteren, , de laatste halte van de route.

Het was een leuke tocht. Aan het einde hebben we mooi uitzicht over Oslo.

Ook het uitzicht vanuit de metro terug met de ondergaande zon is genieten.

In het hotel zijn de meisjes redelijk afgedraaid en gaan ze allebei snel slapen. Ook papa en mama zijn wel moe van de enerverende dag en voor de verandering liggen wij er ook vroeg in.