Goed geslapen in de wat apart ingerichte ruimte in dit enorme huis dat dient als B&B.

Het is duidelijk niet meer hoogseizoen, want we waren de enige gasten.

Mooi ruim gelegen locatie, maar in het plaatsje zelf is niets te doen.

Behalve luieren in een schommelstoel.

Prima ontbijt, met zelfgebakken cake, verse koffie zoveel je wil, water uit flessen (water uit de kraan vertrouwen wij niet helemaal).

Daarna op pad, nadat we de auto achterin wat anders ingericht hadden, want door alle hobbels heeft een van de kratten waarin we boodschappen hadden het begeven en dat moet nu verdeeld worden over de andere kratten die we hebben.

Nog wat ijs ingekocht om het drinken dat we te hebben te koelen (het is hier ontzettend warm). En uiteraard moest ook de glijbaan buiten de winkel gebruikt worden.

Niet heel ver boven onze overnachtingsplek rijden we tegen een klein bordje Cerro el Alcazar aan. Dat intrigeert ons en we gaan kijken.

Na een lastig stukje rijden zien we een mooi landschap dat veel weg heeft van Bryce Canyon.

Er is niet een heel duidelijk pad, maar wel iets dat daar veel op lijkt en dat gaan we bekijken.

Het eerste stukje valt nog wel mee, maar daarna wordt het erg ruig.

Anika weert zich goed en klimt moedig achter papa aan.

Ook Madouc doet haar best, met haar knuffel in de hand en enigszins verdrietig dat ze een petje tegen de zon op moet.

Niet heel veel verder wordt het pad te steil en moeten we terug.

Nadat de meisjes veilig bij de auto zijn afgeleverd gaat papa nog even verder kijken.

Dat is een tocht over wel heel bijzondere paadjes.

Na een stukje steil op en af lopen en wat klimmen en klauteren houdt ook papa het voor gezien. Het is te link.

Wel nog wat mooie plaatjes, maar daar blijft het bij.

Na dit tochtje, dat echt niet zo lang was, zijn we bijna oververhit. Wat is het hier toch warm.

We rijden verder in de auto naar het noorden. De route gaat langs ruig ongerept landschap wat wel wat weg heeft van een bergpas. En dat is ook niet zo gek, want we moeten nog een flink stuk afdalen.

Onderweg besluiten we ons te richten op Villa Union, dat kan een mooie uitvalsbasis voor wat tochten maar parken in de buurt zijn.

Daar struinen we wat locaties af, maar we hebben niet echt een goed gevoel bij een aantal van deze locaties. Uiteindelijk belanden we bij een mooi hotel dat op booking.com alleen kamers met 3 eenpersoonsbedden had, wat we niet zo aantrekkelijk vonden.

Maar er blijkt ook nog een familiekamer te zijn, feitelijk 2 aan elkaar geschakelde 2-persoonskamers, erg ruim en erg mooi. Helemaal naar ons zin.

’s avonds nog heerlijk gegeten in het restaurant. Veel kilometers afgelegd en daarom best wel moe, dus na het eten snel naar bed.