Na een bijzonder ontbijt, waarbij allerlei lekkernijen bij de lokale bakkerij waren gekocht en omelet van de eieren van de eigen kippen was gebakken in het super kleine ontbijt hoekje, gingen we vol goede moed weer op pad.
Koffers ingeladen in de auto en dan de weg van het pleintje zien te vinden. Eerst een weg vinden tussen alle driedubbel geparkeerde auto’s en dan de uitgang zoeken. De straatjes zijn hier eenrichtingsverkeer en ik kan me wel voorstellen waarom de weg het plein af niet de weg het plein op is gemaakt.
Wat is het hier steil! En krap! De weg zelf is net even een stukje breder dan de auto met spiegels, dus dat is niet het probleem. Door de hellingshoek van circa 30 graden hebben we ook goed zicht op alles voor ons. Helaas hebben de nodige huizen hier een betonnen of stenen afstapje dat 30 cm de straat op uitsteekt en ook minstens 30 cm hoog is. Dat moeten wij dus in deze smalle kronkelende straat zien te ontwijken. Combineer dat met vrij haakse bochten die soms zo scherp en krap zijn dat het letterlijk 2 keer steken is (best apart, een stukje achteruit rijden in een smal steegje met een bizarre hellingshoek om de bocht te kunnen maken). Geen foto’s want te druk met rijden!
Met deze ervaring prijs ik mij gelukkig dat onze auto toch wat klein uitgevallen is. Met een grotere auto loop je hier hopeloos vast. Vandaar dat we die hier ook bijna niet hebben zien rijden. De kleine auto’s, ook de Smart, zijn hier razend populair.
De rijden naar het volgende dorpje, Petralia Sottano, rijden door de smalle straatjes en maken daar nog wat mooie plaatjes met de drone.
We rijden door naar Polizzi Generosa, waar we stoppen bij een lokale pattiserie (was nog behoorlijk zoeken!) om wat lokale lekkernijen, waaronder een stukje taart (Sfogli), met een vulling van geitenkaas, kaneel, chocola en suiker.
Een acquired taste zullen we maar zeggen. Anika vond het evenwel heerlijk. Wij vonden het een ‘funky’ smaken.
In de buurt was ook nog een speeltuin waar de meisjes even lekker konden spelen. Dat deden ze met veel verve. Na een tijdje uitrazen in de speeltuin onze weg vervolgd naar Enna voor het tweede deel van het binnenland: van Enna naar Etna.
In plaats van de grote weg van Enna naar Catania te nemen, nemen we de weg binnendoor, langs nog meer bergdorpjes en met alvast wat (meer) zicht op de Etna.
Onderweg weer mooie dorpjes over de berg gedrapeerd. Ook komt de Etna al vrij snel in het zicht en blijft het landschap domineren. Er komt behoorlijk wat (witte) rook uit de krater. Later begrijpen we dat witte rook geen probleem is. Gele rook betekent rennen.
Onderweg moeten wij nog stoppen voor een kudden koeien op de weg.
Ja koeien langs de weg, dat moeten we – traditiegetrouw 🙂 – natuurlijk ook filmen.
Daarna boemelen we gestaag door naar onze overnachting in Catania. Daar hebben ze een zwembad en een speeltuin, voetbaltafel en tafeltennistafel met batjes, dus dat wordt genieten voor de meisjes. En dan kan papa morgen nog een hike tripje maken naar de Etna.
We eten lekker was in het bijbehorende restaurant, doen een spelletje en ’s avonds mogende meisjes nog lekker laat spelen in de speeltuin.
Geef een reactie