Na het ontbijt aan het strand (zou ik wel aan kunnen wennen) in de auto gestapt op weg naar Tambor. Het wegennet is hier niet zo goed als in Nederland, zodat een stuk omrijden over een betere weg zeker te moeite loont. Dit doen we dan ook. Via de plaats Nicoya zakken we verder af naar het zuiden.
De weg slingert in de buurt van de kust en zo nu en dan hebben we een prachtig uitzicht over een baai met in de verte een eiland. Helaas kunnen we moeilijk langs de weg stoppen voor een foto, dus moet het bij een herinnering blijven.
Parkeerplaats voor verlaten strand
Eenmaal aangekomen in Tambor bleek er toch iets mis gegaan te zijn met de reservering die we gisteren telefonisch plaatsten. In plaats van een kamer voor 2 personen vandaag stonden we er gisteren in voor een kamer met 4 personen. Lost in translation. Geeft op zich niets, men doet daar niet moeilijk over. Ze hebben nog een kamer voor 3 personen over met airco. Met name dat laatste is aantrekkelijk, want de meeste kamers hier hebben dat niet en ‘s avonds is het nog steeds 20+ graden. Meestal is het al 28 graden als we wakker worden, dus een airco is me wel wat waard.
aangespoelde boom op mal pais beach
Na het inchecken gaan we door naar Montezuma. Een apart kustplaatsje met een hippie sfeer. We parkeren op een klein pleintje dicht bij het centrum voor een korte hike van ca. 20 minuten naar een waterval. Wat er in het begin uitzag als een goed onderhouden pad blijkt later een klouterpartij door en langs de bedding van een rivier te worden. Met mijn open schoenen gaat dat prima, maar met Maaike’s slippertjes gaat dat wat minder makkelijk. Uiteindelijk bereiken we de waterval. Hij is best mooi gelegen en er is een heerlijke koele diepe laguna voor de waterval waar we lekker kunnen afkoelen.
Een paar waaghalzen klimmen langs de waterval naar boven en springen er dan vanaf. Dit wordt ten strengste afgeraden en in de reisgids hadden we gelezen dat er jaarlijks meerdere doden vallen als gevolg van een verkeerde sprong.
Er is ook en normale wandelroute die je naar de top van de falls brengt en daarna zou er nog een (kleine) waterval moeten zijn. Het pad is echter ontzettend steil en je moet je hier en daar aan touwen hangend naar boven trekken. Dat gaat ‘m niet worden op slippertjes. Nadat we genoeg gezwommen hebben gaan we terug naar de auto.
verlaten strand
We rijden nog een stukje verder naar Cabo Blanco. Onderweg zien we meerdere kleine plekken waar je de auto kan parkeren en je kan genieten van een prive strand. We stoppen bij een van deze vele strandjes en bewonderen het landschap. Een grote gecko rent nog snel voor de auto weg als we uitstappen. Bijzonder land.
Door de harde wind van de afgelopen dagen kunnen we helaas niet snorkelen, wat hier anders wel mogelijk geweest was. Het water is teveel omgewoeld. Bovendien is er nu ook red tide, waardoor we hier niet kunnen zwemmen.
Mal Pais Beach
We laten ons hierdoor niet kisten en rijden verder naar Mal Pais, een strand bekend om zijn grote golven. Als we aankomen is er net een voorronde van een surfkampioenschap afgelopen. Overal zijn  surfdudes en surfbabes te vinden.
surfer op Mal Pais
Deze golven zijn veel te moeilijk voor ons. In plaats daarvan kijken we naar de mensen die het wel kunnen terwijl de zon langzaam onder gaat.
Sunset Mal Pais Beach