‘s ochtends vroeg opgestaan, koffers grotendeels ingepakt en ontbeten. Daarna naar de ingang van het park voor een tocht door de mangroven. Kennelijk gaat dat hier met de eigen auto en moet je een gids meenemen. We moeten even wachten op wat andere auto’s en uiteindelijk gaan we met 4 auto’s en een gids het gebied in.

De gids rijdt met ons mee en spreekt redelijk engels. Het is een aardige oudere man die vol verve vertelt wat hij ziet en over het park etc.

Onderweg zien we een grote verscheidenheid aan vogels en krabben en uiteindelijk ook een behoorlijke groep flamingo’s waar het park bekend om staat.

Het zijn niet de tienduizenden flamingo’s die hier zitten, maar dat is ook niet zo gek, want het park is enorm groot, dus is er geen noodzaak voor de beestjes om allemaal vlak bij elkaar te gaan zitten.

Eenmaal het park uit (we hadden alle koffers al ingeladen) gaan we direct op weg naar Las Terrazas. Het is niet gelukt om van te voren een overnachting te regelen (de plekken die wij in gedachte hadden zaten al vol of hadden maar voor 1 dag plek), dus zijn we maar op goed geluk vertrokken.

Na een autorit van een paar uur vangen we in La Soroa, een plaatsje vlakbij Las Terrazes, een paar keer bot bij casa’s, maar dat is maar goed ook, want we eindigen op het terrein van een extreem aardige familie op een boerderijtje waarvan maar een klein deel van de familie blijkt te zijn en een groot deel van de Staat.

Onze ‘kamer’ blijkt een vrijstaand blokhutje te zijn met eigen douche, toilet, koelkast, etc., twee grote tweepersoonsbedden, schommelstoel buiten, stoelen binnen, stoelen op de veranda, wat wil je nog meer.

De boer komt langs met een halve bananenboom en geeft Anika er een rijpe banaan van, zo vers van de plant, die ze gelijk opeet.

Op het terrein wonen ook de dochter en kleindochter van de eigenaren van de boerderij. De kleindochter is 4 jaar oud en gaat lekker met Anika spelen. Erg leuk om te zien. Ook is gelijk duidelijk dat taal voor zulke jonge kinderen geen barriere is. Anika snapt prima dat Aqui en wat kloppen op de grond betekent kom hier zitten en dat doet ze ook graag.

Op de boerderij zijn – logisch natuurlijk – een hoop dieren. Naast koeien, kippen, kuikentjes en de hond van de buren, ook een papagaai. erg leuk voor Anika die ook duidelijk met volle teugen geniet en het pad op en afrent in haar jurkje met wapperende haartjes.

‘s avonds eten we weer heerlijk, vers mangosap erbij. Genieten.