Vandaag gaan we het rustig aan doen. Beetje Soroa verkennen.

Op weg naar het park stoppen we nog even bij een lokale supermarkt ter grootte van een bushokje met daarin een dame die alles voor je pakt. Bizar. Ze hebben ook best nog wel wat, maar van alles weinig. Ik koop de volledige voorraad waterflessen van 1,5 liter en kleine pakjes vruchtensap voor Anika op.

We rijden door tot de top van een oud kasteel met een mooi uitzicht over de regio. Er is nu ook een barretje met een zwembad dat uitkijkt over de vlakte.

Daarna waren we van plan een korte wandeling van een paar kilometer te maken, maar daar is een gids voor nodig en om dat te regelen plus het feit dat een tocht met een vent die de hele tijd met je mee loopt minder leuk is besluiten we dat niet te doen. In plaats daarvan gaan we naar een watervalletje in de buurt.

Tegen de tijd dat we bij de waterval aankomen is Anika moe en wil ze even niets meer. Maar na wat koekjes en de spaanse muziek van een man met een gitaar gaat het al stukken beter.

Vervolgens wil Anika alleen maar de trap naar een plateau waar je de waterval beter kan zien op en aflopen.

We nemen zelf ieder een ‘pina colada natural’, een ananas waar een stuk uit wordt gesneden, daarin wordt dan drank gegoten en kokosmelk en dat alles wordt met flink wat ananas aangestampt, dakje van de ananas er op en voila, klaar. Het resultaat is verrassend lekker.

Voordat we in de auto stappen is er uiteraard nog even tijd voor een ijsje.

Na afloop van dit tripje gaan we terug naar de casa waar Anika gelijk wat slaap gaat inhalen en tot het etenstijd is blijft pitten.

Voor ons een uitgelezen moment om zelf wat te kunnen lezen. Lekker relaxen, wijntje er bij. We zijn zo brutaal om ook wat kaas voor bij de wijn te vragen en dat kan men hier wel waarderen. Heerlijk genieten.