Heerlijk geslapen en Anika is al redelijk ingesteld op deze tijdzone. 6 uur is wel vroeg, maar te overzien en bovendien was ze zelf nog moe genoeg om even bij ons in bed te knuffelen tot 7:00 uur.

Na ochtend ritueel, douchen e.d., naar ontbijt. Prima geregeld. Is hier kennelijk normaal om iemand te hebben die eieren voor je bakt (personeel zal wel goedkoop zijn). De beste man verstond deze kunst uitstekend en had er ook genoegen in een heerijk eitje te bakken of ommeletje te maken.

Na een royaal ontbijt plannen maken. We hadden door alle hektiek voor de vakantie geen gelegenheid gehad veel voor te bereiden (zeg maar niets), dus kijken we ter plekke wat te doen. We hadden besloten vandaag wat de acclimatiseren, ook voor Anika en geen echte wilde uitstapjes te maken, maar we willen ook niet langer dan 3 nachten in Baracoa blijven. Dit stelt ons voor een dilemma, want het hotel kan ons nog maar een overnachting bieden voor 1 extra nacht, mogelijk 2, maar daar hebben we niets aan als we morgen een tripje willen maken.

Uiteindelijk besluiten we het aanlokkelijke zwembad achter ons te laten en op zoek te gaan naar een casa particular hier in de buurt. Daar had ik de avond voor ons vertrek gelukkig al het nodige uitzoekwerk voor gedaan en een shortlist gemaakt en bij onze eerste keuze konden wij zowaar nog terecht.

Zeer vriendelijke mensen, een ruime kamer met eigen douche en toilet – grenzend aan hun woonkamer dat wel – wat wil je nog meer. De mensen zijn ontzettend vriendelijk en behulpzaam en zelfs met ons gebrekkige spaans komen we er goed uit. We besluiten te verkassen van het hotel naar de casa en dat is een goede keuze blijkt later.

Anika is natuurlijk een enorme publiekstrekker en de heeft – hier en daar tegen haar zin in – veel bekijks.

We zitten midden in het centrum van een zeer charmant stadje dat 3 jaar lang, in het begin van Cuba, kennelijk ook nog eens de hoofdstad van Cuba is geweest. Het is een wirwar van smalle straatjes en op de moderne uitingen na had hier prima Pirates of the Carribean opgenomen kunnen zijn (Tortuga). De baai waar Baracoa aan ligt ademt piraat uit en er ligt zelfs een restant van een gezonken schip in de baai om dat te onderstrepen.

De mensen zijn allemaal zeer vriendelijk. Omdat mijn telefoon hier niet goed werkt en dat lastig is met het boeken van overnachtingen probeer ik een lokale sim te regelen voor de extra telefoon die ik mee had, maar hier hebben ze die kleine sims niet.

Verouderde Samsung en Nokia-modellen (ja, Nokia is nog steeds hip in Cuba) liggen hier in de schappen in een winkel met beveiliging. Uiteindelijk maar een prepaid kaart gehaald die werkt met een zeer ingewikkeld of wellicht ingenieus systeem waarbij je eerst een lang nummer moet een prepaid toegangscode moet typen voordat je het nummer dat je wil gaan bellen kan bellen.

Het winkelen hier is ook een ervaring. In iedere winkel lijkt er iemand bij de deur te zitten met als enige taak de deur dicht houden als je er nog niet uit mag. Sommige winkels doen de deur alleen van het slot voor mensen die de winkelier aanstaat. Het is echt 50 jaar terug in de tijd.

In de straten rijden vooral zeer oude auto’s, maar niet alleen echt oude amerikanen, alles lijkt hier te blijven rijden. En met een lasapparaat worden jeeps omgebouwd tot aparte maar wel mooie creaties. Ik ben er stellig van overtuigd dat ze in Cuba de beste monteurs ter wereld moeten hebben om dit allemaal rijdend te houden. En dat met zulke slechte wegen.

‘s middags nog een trip geboekt voor morgen die ook met Anika goed te doen zou moeten zijn. Zelf die middag nog een trip gemaakt naar de grootste rivier van Cuba, Rio Toa en een mooi strand daarna (Playa Maguano).

Daar even gezwommen en Anika heerlijk lopen scheppen in het zand. De zee vond ze door de golven nog wel eng, maar dat mocht de pret niet drukken, want zolang de golven maar ver genoeg bleven kon ze heerlijk scheppen.

‘s avonds genoten van een overdadige maaltijd bij de Cubaanse casa. We hadden kunnen aangeven wat we wilden eten en maar gekozen voor polo (kip) met een salsa. Een goede keuze want het was heerlijk bereid, maar wel erg veel. Gelukkig had Anika een bere trek en at alles wonder boven wonder gewoon mee. Daarnaast scheelde het dat wij al twee dagen zelf slecht gegeten hadden en dus ook wel wat op konden. Heerlijk gekookt.

De avond afgesloten met Anika lekker buiten spelend en wij nog een mojito toe. Heerlijk genieten.