Tijd om Eyrarbakki te verlaten op weg naar onze volgende bestemming, Kirkjubæjarklaustur, ongeveer 250 kilometer verderop.

Anike en Maaike op de top van de kliffen van Vik

Het is nog steed stralend weer en we genieten met volle teugen van het mooie landschap. Geregeld wordt het gezicht gedomineerd door groene bergen met watervallen of een reusachtige gletsjer die van een berg afhangt alsof het een besneeuwde top is. Maar als we dan dichterbij komen zien we duidelijk dat het in plaas van sneeuw gaat om een honderden meters dikke laag ijs.

Onderweg stoppen we de nodige keren langs de kant van de weg om een foto te maken van het landschap.

We rijden door tot onze eerste stop, Skogafoss, een grote waterval en startpunt van een meerdaagse wandeltocht door IJsland.

Bij de waterval lunchen we. We beklimmen ook de waterval en lopen een klein stukje van de meerdaagse tocht om een indruk op te doen.

Het korte stukje van de tocht die wij lopen ziet er in ieder geval geweldig uit.

Na deze tussenstop rijden we door naar Vik. Het landschap verandert in veelal groen begroeide kliffen. Ook erg mooi.

Bij Vik maken we een wandeling naar een uitkijkpunt. Nadeel van uitkijkpunten is dat je daarvoor moet klimmen, veel klimmen.

Vrij genadeloos gaat het ongeveer 40 minuten lang omhoog. Anika valt vrijwel aan het begin van de klim in slaap van het gewieg. Gelukkig wordt ze niet wakker van de wind die naarmate we hoger komen steeds harder lijkt te gaan waaien.

We hebben al vrij snel uitzicht over het plaatsje Vik en een daarachter gelegen bergkam. Aan de andere kant kijken we op tegen de groene klifkust.

Eenmaal op de top zetten we Anika, die wonder boven wonder nog steeds slaapt, in de luwte van een gebouw op de top terwijl we zelf rondkijken en van het indrukwekkende uitzicht genieten.

In de verte zien we rotsen in het water, een wijdse vlakte en dan een gletsjer die de rest van het landschap domineert met daarvoor de grillige rotskust van Vik en aan de andere kant te zee. Erg mooi.

We maken rechtsomkeert terug naar de auto en laten Vik achter ons liggen, maar niet nadat we nog een ijsje happen op een pleintje.

 

Vogelrotsen van Vik

We rijden nog een uurtje verder en bereiken dan Kirkjubæjarklaustur. Daar checken we in bij het hotel en gaan kort daarna wat eten in het restaurant. Het eten is prima, maar na de zon en wind van Vik hakt het wijntje er wel in.

We kijken met Anika die nog energie voor 3 lijkt te hebben op de Ipad wat Dora en dat kalmeert haar aardig. Ook wij worden er behoorlijk suf van (kan ook de wijn zijn) en kort daarna liggen we allemaal op een oor.