Vanochtend vroeg wakker. Anika staat nog op Nederlandse tijd en ik denk dat wij ons al gelukkig mogen prijzen dat ze normaal redelijk uitslaapt. Om 6:15 uur (NL tijd 8:15 uur) worden we getrakteerd op een rammelconcert met de houten ballen die aan de spijlen van het ledikant vast zitten. Om er voor te zorgen dat het gezin aan de andere kant van de gang ook niet wakker wordt pakken we Anika maar op en houden haar een tijdje zoet met de Ipad en Teletubbies.

Ook dat helpt maar tijdelijk. Uiteindelijk maar vroeg buiten spelen met de steentjes.

Ontbijt is goed. Eitje, meloen, vers brood, etc. Warme melk voor Anika voor pap. Prima. De lokale hond speelt voor stofzuiger voor alles wat Anika laat vallen. Ze zijn al snel dikke maatjes.

Daarna op pad naar onze trip voor vandaag, de Golden Circle Route met de vertrouwde toeristische attacties: Thingvallir, Geysir en Gulfoss.

De rit naar Thingvallir kost ons een kleine anderhalf uur, maar dat komt vooral omdat we ook een aantal keer onderweg stoppen. Eerst in Selfoss Om te pinnen, zodat we ook wat cash geld hebben.

Daarna een aantal keer onderweg om het uitzicht vast te leggen. We rijden door een ruig landschap (zoals heel IJsland eigenlijk wel ruig is), langs een mooi gelegen meer.

Na een tijdje bereiken wij Thingvallir, de plek waar het IJslandse parlement vroeger samen kwam (860 AD meen ik mij te herinneren) in een rotsspleet. Er is ook een berg die gebruikt werd om nieuwe wetten af te vaardigen door de wetstekst er vanaf te roepen.

Lijkt mij wel ook wat voor Nederland, kan Koning Willem-Alexander naar de Vaalserberg om daar voortaan onze wetten te verkondigen.

Het is hier behoorlijk druk, maar de Golden Circle is ook de bezienswaardigheid voor toeristen die soms IJsland maar 4 dagen aandoen en daarvan ook nog 2 dagen in Reykjavik doorbrengen. Er staan de nodige bussen en massatoerisme was dan ook wel te verwachten.

Aanvankelijk stonden we bij een verkeerd infocentrum (niet de juiste waar onze wandeling zou beginnen) en daar kwamen we zowaar nog een collega van Maaike tegen (Manon) die in dezelfde periode in IJsland op vakantie is, zij het dat zij wat korter blijven en wat sneller reizen (en dus voor ons uit gaan). Wel bijzonder dat je elkaar dan precies op die plek tegen komt, vooral ook omdat wij daar eigenlijk niet moesten zijn.

Bij het juiste startpunt is het nog drukker. Dat is wel begrijpelijk, want het uitzicht over het meer (vatn) van Thingvallir is indrukwekkend en de moeite van het trotseren van een toeristenmenigte waard.

Hier start onze wandeltocht. We gaan eerst door een kloof langs enkele uitkijkpunten. We komen ook nog langs een klein watervalletje en stroompje dat direct Anika’s aandacht trekt. Ze is duidelijk dol op stromend water.

Daarna komen we bij een grotere waterval waar Anika even lekker tussen de stenen kan spelen.

Na een tijdje lekker spelen vervolgen we de route. We lopen nog ergens verkeerd door een kloof en dat levert ons bij toeval nog wel een mooi uitzicht op.

Een klein stukje terug nemen we een afslag die we gemist hadden (routes zijn hier niet goed aangegeven, maar gelukkig hebben we GPS op de mobiel) en vervolgen onze route over een lavaveld.

Achter ons zien we de door de rotsrichel waar we net tussenliepen als een enorme muur van steen liggen. E.e.a. heeft wel wat weg van de Kimberleys in Australie.

Bij onze tocht over de vlakte hebben we mooie vergezichten, maar we hebben ook wat meer last van de wind die meer begint op te steken.

We liepen de hele tijd in ons T-shirt, want in de zon was dat warm zat, maar uiteindelijk trekken we ter bescherming tegen de wind toch weer de dunne trui aan. Voor IJslandse begrippen is het hier bijzonder warm en goed weer, dus we hebben al ontzettend geluk.

De tocht eindigt bij Thingvallir, maar dan op de bodem van de klif. Daar bekijken we het kerkje dat we eerst van bovenaf zagen liggen nog even van dichtbij en dan klimmen we weer omhoog. We zijn inmiddels best wel moe van het lopen, maar de dag zit er nog niet op.

Volgende bezienswaardigheid is Geysir, ja, waar Geisers naar vernoemd zijn (zo heb ik begrepen).

 

Geysir zelf is wat minder actief, maar Strokkur zou iedere 10 minuten 30 meter hoog spuiten. Eenmaal aangekomen zien we dampende velden die duiden op activiteit. Een stroompje water van 80 graden stroomt langs het pad omlaag.

Vlak voor we aankomen zien we Strokkur spuiten. We wanen ons veilig en steken gauw de spray zone over. Maar natuurlijk kwam er op dat moment, ongeveer 1 minuut na de vorige uitbarsting, een encore en we krijgen de volle laag. Althans, Maaike krijgt de volle laag, want met kinderwagen en al blijf ik redelijk ongedeerd terwijl Maaike een stoomdouche had gekregen. Kennelijk heeft de verhoogde activiteit van de vulkaan ook gevolgen voor andere zaken in de regio.

Aan het begin van het park ook een klein kokend poeltje dat gekscherend Little Geysir (Litli Geysir) is genoemd.

Strokkur in ruste

We wachten nog geduldig tot Strokkur weer een keer gaat en binnen 5 minuten worden we op onze wenken bediend. En weer na een minuut nog een keer. Bijzonder om te zien hoe het water naar binnen gezogen wordt en weer naar buiten komt, alsof iemand in en pot zit te roeren. Dan vlak voor de uitbarsting vormt een enorme bel en dan spat deze uiteen in een spray.

Dan op weg naar de laatste stop: Gulfoss. Gulfoss is een enorme waterval die in meerdere etappes de diepte in valt.

Hoewel totaal niet te vergelijken heeft de laatste waterval wel wat weg van Victoria Falls in Zimbabwe. Al met al een indrukwekkend schouwspel en zeker de moeite waard.

Ook fijn dat we hier wat later op de dag zijn. Alle parkeerplaatsen van de toeristenbussen zijn leeg en het is betrekkelijk rustig.

Als we verder rijden zien we in de verte nog de Gletsjer Langjokull liggen. Deze is voor onze auto niet bereikbaar want daar heb je een 4wd voor nodig. Dat geeft niet, want we moeten nu toch terug naar onze overnachtingsplek (gelet op de tijd).

We geven Anika vast te eten en die valt in slaap in de auto op de weg terug. Al slapend hevelen we haar over in haar bedje en daarna eten we zelf nog even de pizza die we onderweg opgepikt hadden. Daarna nemen we nog een warm bad om onze spieren te ontspannen van de lange wandeling en genieten we nog wat na van de dag voordat we moe maar voldaan gaan slapen.