13 oktober: Oranje rivier en Sperrgebiet

Je weet dat het tijd is om op te staan als een baviaan het vuilnis al heeft opgehaald. Op de camping in Hobas was een enorme baviaan bezig het vuilnis van de camping te controleren op wat lekkers. Hij was er al aardig handig in, want de bakken met glas en metaal sloeg hij over, daar krijg je kennelijk toch alleen maar een zere poot van. Met veel kabaal sloeg de metalen kiepton terug en rende de baviaan van de camping af met zijn buit. Even later nog een keer bij een andere afvalton. Gelukkig was het beest banger van ons dan wij van hem, want ik zag een confrontatie met zo’n harige jongen niet echt zitten.

‘s Ochtends vroeg nog even naar Fish River Canyon geweest om daar met een ander licht van het mooie uitzicht te genieten. Daarna vertrokken op weg naar Oranje rivier. Eerst een erg fraaie binnendoorweg van Hobas naar Ai Ais genomen. De hele weg prachtige vergezichten met uitzicht op de canyon in de verte.

Na deze fraaie rit de “grote” weg gepakt, een tweebaans strook asfalt niet breder dan twee flinke personenwagens, en daarop het grootste deel naar het plaatsje Noordoewer afgelegd. Onderweg een erg dor landschap. Opmerkelijk dat dit ineens op plekken tussendoor verandert in een groene oase van wijnranken, kilometers lang zo ver het oog rijkt. Met een beetje water in de buurt kan hier ineens een hoop. Ook raar om dan te zien dat het even verderop nog net zo dor en droog is als daarvoor, terwijl hier ook water vlakbij is. Kansen genoeg dus om hier te ondernemen.

In Noordoewer nog even wat spullen ingeslagen en daarna door naar Richtersveld Ai Ais park, een voormalig Sperrgebiet waar diamanten gewonnen werden/worden. Erg ruige natuur hier met aan de linkerhand nagenoeg de hele tijd de oranje rivier in het zicht. De weg was een uitdagende gravelweg met scherpe bochtjes, wegversmallingen, diepe kuilen en steile heuvels. Leuk om te rijden. Hoewel de rivier vlakbij leek, was het toch verder weg dan je dacht en waren er verrassend genoeg erg weinig plaatsen waar je naar het water toe kon.

Na een tijd rijden meenden we een toerit tot de rivier gevonden te hebben, maar schijn bedriegt. Het was een begin van een weggetje dat direct na een heuveltje niet veel meer dan een partij zand bleek te zijn en helaas voor ons rul zand. Na een paar meter stonden we al vast. Gelukkig hebben we een 4×4 en met wat graven in het geheugen wat te doen en vooral niet te doen konden we ons er toch uit manoeuvreren. Opgelucht de auto aan de kant van de weg geparkeerd en daarna maar naar de rivier gelopen om even lekker af te koelen. Je loopt dan naar een rivier in een omgeving waar je hooguit een auto per uur tegenkomt. De rivier heb je dan ook helemaal voor jezelf. Het water was niet echt koud, maar wel lekker verfrissend.

Na deze frisse duik op naar onze (ten opzichte van de planning gewijzigde) eindbestemming voor vandaag: Aus. We hadden namelijk nog eens in de gidsjes lopen bladeren en daar een als erg goed omschreven lodge/camping gevonden. Maar voordat het zover was mochten we eerst onze hele auto binnenste buiten keren voor twee heren in uniform. Kennelijk is het Sperrgebiet toch nog een beetje sperrgebiet, want er werd naarstig gezocht of wij geen diamanten gevonden hadden. Dat bleek niet zo te zijn (tot grote teleurstelling van Maaike, die dat ook duidelijk aan de controlerend officier liet weten). Wel kregen we allerlei positieve complimenten over onze uitrusting. Onze koelkast was nice, en ook de vleesprikker voor de braai kon zeker de goedkeuring van de controleur doorstaan. We waren echt gerustgesteld.

Al met al wel een klein half uur vertraging opgelopen door deze fratsen, dus met de rechtervoet lekker diep op het pedaal op pad. Dit keer asfalt wegen, dus dat rijdt ook een stuk beter.

Onze bestemming is inderdaad super. Mooi gelegen met uitzicht op rode rotsen die een beetje doen denken aan Devils Marbles van Australie, maar dan een hele berg. De ondergaande zon maakte alles nog wat fraaier.

Vanavond heerlijk gegeten in het restaurant, maar niet voordat we op het balkon met een goed glas hebben genoten van de dieprood gekleurde lucht. Kortom: heerlijk genoten. Morgen Sossusvlei met een interessante route er naar toe.

This entry was posted in Uncategorized. Bookmark the permalink.

6 Responses to 13 oktober: Oranje rivier en Sperrgebiet

  1. Frank Schuitemaker says:

    Ag te lekker om alles te lees, en mis die plekke baie maar dinge is beter naar Aus was grondpad daarna los sand al pad naar vandaar die naam Aus (uit die sand en ellende). nu teer naar Luderitz. Geniet en bly skrywe.

  2. Pa & Ma,.. says:

    we genieten van jullie verslag. we denken dat de “besmetting” van Zuidelijk Afrika al heeft plaatsgevonden. Er zullen nog veel indrukken volgen,…wacht maar af,..

  3. Kim (Senhina) says:

    Ik vind het heerlijk om te lezen dat jullie zo genieten. Geniet nog maar even door en houd ons op de hoogte.

  4. jiska says:

    prachtige foto’s, leuk om te lezen, heerlijk! ik kijk elke dag.
    veel plezier jullie!

  5. ralph says:

    die foto heeft inderdaad veel weg van de grand canyon, schitterend!

  6. Alexia says:

    Heel mooi weer om te lezen!

Leave a Reply

Your email address will not be published.