19 oktober: A baboon stole my breakfast

We zaten net de spulletjes klaar te zetten voor ontbijt toen uit het niets een troepje bavianen aan kwamen zetten en er met het pak Weet-Bix (soort cornflakes/muesli) vandoor ging. Daar ging ons ontbijt. Gelukkig hadden we nog wat anders, maar was wel een karig maaltje. De bavianen hier zijn erg bijdehand. Vakkundig lichten ze even de deksels van iedere vuilnisemmer op, net genoeg om er een blik in te werpen of er iets in zit dat de moeite waard is. En kennelijk houden ze ook erg van Weet-Bix.

het "pad" naar boven

Na een wat schamel ontbijt een tweede poging gewaagd om waterberg te beklimmen. Het was een zware lange weg naar boven en al snel werd duidelijk dat het goed was dat we gisteren niet waren doorgegaan. Het pad was bij tijd en wijlen weer erg slecht aangegeven. Met name afslagen die je had moeten nemen terwijl het pad feitelijk doorloopt en de afslag het klauteren over een hele grote berg stenen is, was verwarrend. We zijn de nodige keren misgelopen, maar gelukkig zagen we op de terugweg wel het tekentje dat je had moeten volgen ergens helemaal bovenin een rotswand.

Wat een klauterpartij, De stappen die we moesten nemen waren soms zo hoog dat de broek gevaarlijk op spanning kwam te staan. Gelukkig ging het allemaal goed, zowel met ons als de broek. Een mooi uitzicht op de vlakte.

De weg terug van de top was ook bijzonder, vooral omdat we het pad dat wij gevolgd hadden niet meer goed konden terugvinden, maar wel een alternatieve route gevonden hadden. Dat ging vrij rap naar beneden, maar was in tegenstelling tot het pad omhoog wel goed gemarkeerd. Vanaf dit pad kwamen we vanzelf in een andere route terecht die we gelijk maar hebben meegenomen.

Tussen de middag nog even lekker gerelaxed bij het zwembad en daarna lunchen in het restaurant. Was erg goed. Wel valt ons langzaam maar zeker steeds meer op dat nagenoeg alle toeristen blank zijn en de bediening telkens zwart. Vooral als de bediening erg formeel is en op alles wat je zegt “yes sir” wordt geantwoord waan je je even in een land waar de apartheid nog in volle omvang aanwezig is. Een raar gevoel.

‘s middags hebben we een game drive geboekt. Met een open auto gaan we het plateau bovenop de Waterberg op om daar wildlife te spotten. Waterberg is een breeding park, er zijn dus geen roofdieren zoals leeuwen etc. Wel zijn er buffels en allerlei typen rendieren en de zeer zeldzame zwarte neushoorn. Helaas hebben we de neushoorn niet gezien, maar wel veel giraffen en antilopen en aanverwante snel rennende dieren. Verder hebben we vanaf een afstandje ook nog een paar buffels gezien.

Genoten van de middag, de dieren en ook de zonsondergang op het platform. Omdat er ‘s middags weer wat bewolking was kleurde de lucht in de meest diepe kleuren geel, oranje en paars. Erg mooi.

‘s avonds terug bij de camping voor een braai.

We genieten overigens van alle reacties op onze blog, erg leuk om te horen dat anderen meegenieten. Het is voor ons met de beperkte tijd en internetverbinding die we hebben niet goed mogelijk om op die reacties te reageren, maar we vinden het wel erg leuk om ze te lezen.

Morgen Etosha. We kijken er naar uit.