23 oktober: Mahango en Popa Falls

Vandaag moeten we bijtijds op pad om naar Popa Falls te rijden, een plaatsje vlak bij de grens met Botswana en daarom uitermate geschikt voor een overnachting. Bovendien ligt het vlakbij een interessant natuurpark(je) genaamd Mahango.

‘s Ochtends ruim ontbeten in het restaurant van Namutoni. Wat hebben ze hier toch lekkere yoghurt met vers fruit. Daarna  nog langs een waterhole in Etosha gereden die op weg naar de gate lag. Daar zagen we twee vechtende mannetjes giraffen (zag er wel lullig uit, een beetje met de nek naar elkaar zwaaiend elkaar op de kont tikkend en rondjes draaiend). Verder nog een heerlijk in het stof wroetend wrattenzwijn gezien. Wat zijn het toch schattige beestjes.

Onderweg veranderde het landschap van het relatief dorre Etosha al snel in een veel groener landschap. Naarmate we de Caprivi strip naderden werd het landschap ook steeds groener. De huisjes gaan er ook steeds meer typisch afrikaans uitzien, een aantal bij elkaar staande ronde rieten hutjes. Ziet er allemaal erg primitief uit. Langs de kant van de weg staan overal emmertjes met sinaasappelen. Kennelijk probeert iedereen op deze manier iets bij te verdienen.

Onderweg hebben we ons als lunch nog bezondigd aan een hamburger van een fastfood keten Wimpies. Prima kwaliteit. Als je dat eet dan wil je nooit meer die rommel van McDonalds of Burger King dat we om die reden ook niet eten. Goed dat deze keten niet in Nederland bestaat, want ik zou me daardoor eerder laten verleiden.

De camping beheerder van Popa Falls is de meest ongeinteresseerde medewerker van Namibia Wildlife Resorts die ik tot nu toe gezien heb. Heb overigens het idee dat deze camping een one man show is, waarbij hij zelf alles moet doen en dat hij liever iets anders zou doen. Enfin, wij laten ons daar niet door beinvloeden en gaan vol goede moed verder. Op het feit dat hier en daar een paar lampen stuk zijn is er verder niets mis met de camping. Er is zelfs een koelkast en dat is handig, want de koelkast in onze auto heeft het begeven. Die proberen we in Maun te laten vervangen.

Omdat we flink doorgereden hebben vandaag is er nog genoeg tijd om Mahango te verkennen. Mahango is eigenlijk een dierentuin zoals deze zou moeten zijn: waar alle dieren vrij rondlopen in een natuurlijke omgeving. Anders dan bij Etosha, wat feitelijk een omgekeerde dierentuin is waarbij de mensen in hokjes (kamp, auto) zitten om hen te beschermen van de dieren, mag je hier wel uit de auto stappen want er zijn geen roofdieren. We hebben twee routes daar bekeken en ontzettend veel verschillende dieren gezien, naast de dieren die we in Etosha al zagen zoals olifanten, giraffen en spingbokjes hier ook nijlpaarden en krokodillen gezien. En dat allemaal in een vrij compact stukje natuur.

Naast de route die bij 2×4 afgelegd kan worden ook nog een waterhole bezocht die alleen met 4×4 bereikbaar is. Was een vrij gemakkelijk begaanbare weg dus we waren er zo. Helaas waren we net te laat voor de olifant die er net geweest was en troffen we alleen een drinkende giraffe aan. Onderweg nog wel kleine aapjes gezien.

Ook vandaag zijn er weer een paar wolken. Er zijn zelfs een paar druppels gevallen (als het er meer dan 30 zijn per vierkante meter zou het me verbazen).

Terwijl ik dit tik onweert het in de verte. Of het ook regent weet ik niet. Hier vallen slechts enkele spetters. Dat is straks wellicht anders, want het lijkt deze kant op de komen. We staan gezellig langs een stroompje dat we wel in de gaten moeten houden. Mocht dit stroompje ineens opzwellen dan rijden we snel naar een hoger stukje. Bovendien zullen we zelf niet snel natte voeten krijgen. Dat is het voordeel van een 4×4 die hoog op de weg ligt en een tent op het dak.

Ik stuur dit nog vanuit Namibie. Niet verwacht dat er zo dicht bij de grens nog bereik zou zijn, dat valt dus mee. Vanaf nu denk ik even radiostilte.