Eigenlijk hebben we vandaag zo’n beetje alles wat we van te voren hadden gepland te zien in Namibie, Botswana en Zimbabwe gezien. Dat betekent dat we nu nog tijd over hebben. Op zich zitten we prima hier in Zimbabwe, maar er is hier niet echt iets wat we nog zouden willen doen. Dus hebben we besloten terug te gaan naar Namibie. Dat betekent wel Zimbabwe uit, Botswana in, Botswana uit en Namibie in. Dat betekent veel formulieren, veel stempels en veel tijd.
De grensovergang Zimbabwe uit ging verrassend gemakkelijk. Er hoefden zelfs geen formulieren ingevuld te worden. Als je maar betaald hebt bij binnenkomst is alles goed.
In Botswana moesten wij tegen mond en klauwzeer de auto door een desinfecterend bad rijden en moesten we onze schoenen afvegen over een desinfecterende mat. Daarna werd onze auto gecontroleerd. Helaas hebben wij onze souvenir trommel die we in Etosha gekocht hadden moeten inleveren omdat er dierenhuid omheen zat en er zou besmettingsgevaar kunnen zijn. Totale kul, want het ding zat nog in de plastic zak van Etosha, maar goed, met dat soort autoriteiten valt niet te praten. Wel zonde, want was een leuk ding.
Botswana uit en Namibie in ging ook redelijk snel, zodat we voor lunchtijd alweer op weg waren naar Katima Mulilo. Daar hebben we een arts en craft centre bezocht en een leuk houten snijwerk van aardige omvang gekocht. Helaas heeft men hier geen shipping service, dus het moet of als handbagage mee in het vliegtuig (hoop dat het niet over de gewichtslimiet daarvoor is) of we moeten nog iets anders regelen in Windhoek.
Van Katima over de Caprivi Strip doorgereden naar Popa Falls. Onderweg nog een schuwe olifant tegengekomen die, toen ik stopte langs de kant van de weg om hem goed te bekijken, even verontwaardigd of boos tetterde en daarna in de bosjes verdween.
Dit keer in popa falls een andere camping opgezocht. Volgens Lonely Planet zou dit de beste backpackersplek van Namibie moeten zijn. Ik denk dat ze gelijk hebben. Hier hadden we de eerste keer ook moeten overnachten, veel leuker.
De eigenaar is iemand met een goed gevoel voor humor. Overal hangen bordjes met spreuken als: Sundeck (when its not raining), Leave your attitude at home, Africa is too big to care en nog veel en veel meer. De WC voor mannen en vrouwen heeft twee ingangen en komt uiteindelijk in dezelfde ruimte uit, waarbij de bril bij de WC van de mannen is vastgezet met een hangslot en het damestoilet is voorzien van roze pluche.
De douche is een openlucht douche. Alles is hier gericht op duurzaam en de hele camping draait uitsluitend op zonne energie, wat hier overigens in meer dan afdoende mate aanwezig is.
Ons kampeerplaats ligt aan het water en vanuit onze tent kunnen we de hippo’s zien zwemmen. ‘s avonds nog een hoop kabaal waarbij het leek of een olifant en een nijlpaard ruzie hadden gekregen. Er was zoveel gegrom en gebrom dat het af en toe leek of een leeuw ook mee was gaan doen. Niet goed voor de nachtrust, maar wel indrukwekkend.
Hé wij willen ook wel zo’n stapeltje dollars:)