Vannacht heeft het nog behoorlijk gespookt. Harde wind en regen bijna de hele nacht door. Met het platte dak van onze overnachtingsplek was dat goed te horen. Even na zessen ‘s ochtends was het evenwel alsof iemand de kraan uitdraaide en was het plotseling droog en was de wind enorm afgenomen. Bizar.
We ontbijten bij het hotel en gaan daarna vroeg op pad. Om 8:00 uur ‘s ochtends zitten we al in de auto. We denken deze tijd hard nodig te hebben voor alle kleine tochtjes onderweg en stoppen voor foto’s etc.
Het eerste deel van de tocht, van Haast naar Wanaka, gaat lang Arthurs Pass. De omgeving is daar mooi en langs de kant van de weg zijn allemaal korte wandelingetjes naar mooie uitkijkpunten. We bekijken er een heel aantal, vooral tripjes naar watervallen, maar die leenden zich minder goed voor mooie foto’s.
Een iets langere trip was naar de blue pools. Aangegeven was 1 hour return, maar na 15 minuten waren we er al, dus de tijden hier zijn redelijk flexibel schijnt. Dat hadden wij destijds evenwel niet helemaal door, dus liepen we een stukje te ver stug door. Toen het pad evenwel weer steil begon de klimmen begrepen we dat dit niet juist was en zijn we omgedraaid.
Daar werd ook duidelijk waarom wij de blue pools niet herkend hadden: ze zijn door de regen niet zo intens blauw als ze hadden moeten zijn. In plaats daarvan zijn ze meer groen.
Het berglandschap op de achtergrond is indrukwekkend om te zien. Al met al brengen we nog redelijk wat tijd door om hier van het uitzicht te genieten en de nodige foto’s te nemen.
Daarna rijden we door naar Wanaka. Maar voor we daar zijn passeren we eerst Lake Wanaka en Lake Hawea. Mooie uitzichten langs de route dus. Geen straf om hier te rijden.
In Wanaka gooien we de tank vol en nemen we de afslag naar Queenstown. Daar nemen we de route over de Crown Ridge en stoppen we onderweg bij een oud hotelletje waar we koffie met warm appelgebak en een caramelsaus eten. Een niet zo gezonde maar wel heerlijke lunch.
Het laatste stukje van de pas over de Crown Ridge naar Queenstown toe heeft weer geweldige uitzichtpunten. We stoppen geregeld even langs de kant van de weg om dit iets beter te kunnen bekijken en een paar foto’s te nemen.
In Queenstown stoppen we nog even om de stad vluchtig te ervaren en om te kijken of we nog een souvenir op de kop kunnen tikken.
Na Queenstown rijden we verder door naar Manapouri, een ritje van ongeveer 2,5 uur. Onderweg rijden we eerst nog langs een meer met in de achtergrond een indrukwekkend gebergte.
De rest van de rit verschuiven de bergen meer naar de achtergrond en kijken we veel uit over uitgestrekte velden met in de verte het silhouet van bergen.
In Manapouri aangekomen worden we meer dan hartelijk ontvangen door Marijke. We krijgen koffie en heerlijk zelfgebakken gingerloaf. We praten wat en pakken ondertussen de koffers. Er is een ruime aparte logeerkamer waar we kunnen slapen en onze bagage kunnen we zelfs in een andere kamer kwijt. Wat een luxe.
Even later komt John thuis. We schakelen over op het Engels en keuvelen gezellig. Een flesje wijn gaat open en we eten lekker soep van een Nieuw Zeelandse zoete aardappel (sorry Marijke, ben de naam vergeten) met zelf gebakken brood er bij. Erg lekker. Daarna appeltaart met cream toe. Ook heerlijk. Langzaam lijkt mijn broek steeds strakker te gaan zitten.
Onder het eten hebben we het over van alles, van politiek tot de plannen voor morgen. Marijke en John zijn zo aardig om ons mee te nemen naar Milford Sound om daar wat korte wandelingen te maken. Het weer is super (beter kan haast niet) dus dat lijkt super te worden. Betere gidsen kan je hier niet wensen. We kijken er naar uit.
Tja,…wat moet ik hier nog aan toevoegen,..
John en Marijke geven je het gevoel,….heel welkom te zijn.
En,…betere gidsen voor het Zuider-Eiland zul je niet vinden.
Pa